پس حق تعالی وحی کرد به سوی من که: ای محمد، در علم سابق من گذشته است که دچار آید تو و اهل بیت تو را محنت‌های دنیا و بلاها و ستم‌های منافقان و غضب کنندگان از بندگان من. آن منافقانی که تو برای آنها خیرخواهی کردی، ولی به تو خیانت کردند؛ تو به ایشان راستی کردی، اما آنها با تو مکر کردند؛ تو با آنها صاف بودی، درحالی که آنها دشمنی تو را به دل گرفتند؛ تو خشنودشان ساختی، ولی تو را تکذیب کردند؛ تو آنها را برگزیدی، اما تو را در گرفتاری ها تنها گذاشتند. سوگند یاد می‌کنم به حول و قوه و پادشاهی خود، که یقینا به روی کسی که غصب کند حق علی علیه السلام را که وصی تو بعد از توست، هزار درب از پَست‌ترین طبقه‌های جهنم را بگشایم که آن را فیلوق می‌گویند و او و اصحاب او را در قعر جهنم جای دهم! در حالی که شیطان بر او برتری و اشراف پیدا کند و او را لعنت کند! آن منافقان را در قیامت برای فرعونهایی که در زمان پیغمبران دیگر بودند، عبرت گردانم و نیز برای سایر دشمنان دین عبرت شوند. منافقان و دوستان آنها را با دیده‌های کبود و روهای ترش و با نهایت مذلت و خواری و پشیمانی بسوی جهنم برم و ایشان را تا ابد در عذاب خود نگه دارم. ای محمد! علی به منزلت تو نمی‌رسد مگر به آنچه که از بلاها توسط فرعون آن عصر و غضب کننده حق او بر او وارد می‌شود. او کسی است که جرأت پیدا می‌کند تا گفته های مرا تغییر دهد و به من شرک آورد و مردم را از راه رضای من منع می‌کند. گوساله ای از برای امت تو برپا می‌کند که آن ابوبکر است و به من کفر می‌ورزد در عرش و عظمت و جلال من. یقینا امر کرده‌ام ملائکه هفت آسمان خود را که برای شیعیان و محبان دین شما عید بگردانند روزی که آن ملعون کشته می‌شود. و امر کرده‌ام ایشان را که کرسی کرامت مرا در برابر بیت المعمور نصب کنند و ثنا گویند بر من و طلب آمرزش نمایند برای شیعیان و محبان شما از فرزندان آدم. و امر کرده ام ملائکه نویسندگان اعمال را تا سه روز قلم از مردم بردارند و ننویسند خطاهای ایشان را برای احترام کرامت تو و وصی تو. ای محمد! این روز را عید گردانیدم برای تو و اهل بیت تو و برای هر که تابع ایشان است از مؤمنان و شیعیان. و سوگند یاد می‌کنم به عزت جلال علوّ منزلت و مکان خود، کسی که این روز را عید کند از برای من، ثواب آنها که دور عرش را احاطه کرده‌اند به او عطا کنم، و قبول نمایم شفاعت او را نسبت به خویشان او، و زیاده کنم مال او را اگر گشادگی دهد بر خود و عیال خود در این روز و هر سال در این روز صد هزار هزار میلیون نفر از موالیان و شیعیان شما را از آتش جهنم آزاد گردانم و اعمال ایشان را قبول و گناهانشان را بیامرزم. حذیفه گوید: پس رسول خدا صلی الله علیه و آله برخاست و به خانه‌ی اُم‌سلمه رفت و من برگشتم در حالیکه به کفر عمر لعنة الله علیه یقین کرده بودم. تا آنکه بعد از رسول خدا صلی الله علیه و آله دیدم که چه فتنه ها برانگیخت... . پس حق تعالی دعای برگزیده‌ی خود و دختر پیغمبر خود را در حق آن منافق مستجاب گردانید و قتل او را بر دست کشنده‌ی‌ او (ابولؤلؤ رحمه الله) جاری ساخت. من به خدمت حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام رسیدم تا آن حضرت را تهنیت و مبارک‌باد گویم که آن منافق کشته شد و به عذاب حق تعالی واصل گردید. چون حضرت مرا دید فرمود: ای حدیفه! آیا به یاد داری آن روزی را که آمدی به نزد سید من رسول خدا و من و دو سبط او حسنین علیهم السلام نزد او بودیم و با او غذا می‌خوردیم و ایشان تو را بر فضیلت این روز آگاه ساخت؟ عرض کردم: بلی ای برادر رسول خدا. حضرت فرمود: به خدا سوگند این روز روزی است که حق تعالی در آن دیده‌ی آل رسول را روشن گردانید و من برای این روز هفتاد و دو نام می‌دانم. حذیفه عرض کرد: یا امیرالمؤمنین! میخواهم این نام های روز نهم ربیع الاول را از شما بشنوم. حضرت فرمود:ای حذیفه! امروز روز استراحت است. و روز زایل شدن كرب و غم است، روز غدیر دوم است، روز تخفیف گناهان شیعیان است، روز اختیار نیکو برای مؤمنان است، روز برداشتن قلم از شیعیان است، روز هدایت است روز عقیقه است روز بركت است، روز خونخواهی است، روز عید بزرگ خدا است، روز مستجاب شدن دعا است، روز موقف اعظم است، روز تولیت روز وفای به عهد و شرط است، روز كندن جامه‌ی سیاه است، روز ندامت ظالمین است، روز شكسته شدن شوكت دشمنان شیعه است، روز برطرف شدن غمها است، روز پیروزی است، روز عرضه‌ی اعمال كافران است، روز ظهور قدرت خدا است، روز عفو از گناه شیعیان است، روز شادی شیعیان است، روز توبه است، روز انابه بسوی خدا است، روز زكات بزرگ است، روز فطر دوم است، روز طریقت خدای متعال روز گره خوردن آب دهان در گلوی مخالفان است، روز خشنودی مؤمنان است، روز عید اهل بیت است، روز ظفر یافتن بنی اسرائیل بر فرعون است، ادامه👇