باید به هرزگى در اجتماع بپردازد؛ زیرا او هیچ گونه امیدى به خانه خود ندارد. اولین و بزرگترین آسیب را خود زن ناشزه باید متحمل شود. او مرد و شوهر خود را از دست مى دهد و خانه اش بى فروغ مى شود؛ زیرا مردى که براى نیازهاى خود به خارج از خانه روى آورد، دیگر انگیزه کار و تلاش و اداره زندگى و تحمل مشکلات سنگین آن را ندارد. خلاصه عاقبت این سردى و ناامیدى، فروپاشى کانون خانواده است. البته مفسده عمل آن زن بدین جا نیز ختم نمى شود و بعد از این، نوبت به بى سرپرستى کودکان و بچه هاى خانواده مى رسد. *ادامه دارد....*