🟢ملاکهای اصلحیت 🖊احمدحسین شریفی 🔷برای انتخاب رئیس جمهور یک ملاک‌های عامی وجود دارد که فقدان هر کدام از آنها طبیعتاً‌ منجر به یک انتخاب نادرست و ناکارآمد خواهد شد: １.قدرت مدیریت: (کسی را باید انتخاب کرد که مطمئن باشیم قدرت مدیریت او بیش از سایر رقبا است. زیرا رئیس جمهور، بزرگ‌ترین مدیر کشور است. هر گونه ضعفی در مدیریت او، به سراسر بدنه مدیریتی جامعه سرایت خواهد کرد)؛ ２.آگاهی به مصالح جامعه: (یک رئيس جمهور به دلیل دایره گسترده‌ای از اختیارات اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و بین‌المللی که دارد، باید به قوت‌ها و ضعف‌ها و تهدید‌ها و فرصت‌های موجود در همه این عرصه‌ها آگاهی داشته باشد) ３.امانت‌داری: (رئیس جمهور قدرت تصرف در همه بودجه و امکانات کشور را دارد؛ تخصیص امکانات تا حد زیادی در اختیار اوست. به همین دلیل، کسی را باید انتخاب کرد که نسبت به دیگران امین‌تر باشد؛ مسئولیتش را طعمه‌ای برای خود و منتسبان و اطرافیانش نداند. بتواند به بهترین وجه ممکن امانت‌دار بیت‌المال باشد) 🔶اما در مردم‌سالاری دینی افزون بر آن سه شرط عام، یک رئیس جمهور باید شرایط ویژه‌تری داشته باشد. زیرا او رئیس جمهور یک کشور انقلابی و رئیس‌جمهور کشور کانونی تمدن در حال ظهور اسلام است. به همین دلیل، رئیس جمهوری را باید انتخاب کرد که افزون بر شرایط سه‌گانه فوق‌الذکر، اولاً، حقیقتاً معتقد و باورمند به انقلاب و آٰرمان‌ها و اهداف انقلاب باشد؛ و الا نه تنها یک رئیس‌جمهور در تراز انقلاب اسلامی نخواهد بود، که هزینه‌های او برای انقلاب و مردم به مراتب بیشتر از فایده او خواهد بود. ثانیاً، اعتقاد راسخ به ولایت‌فقیه و ارتباطی قلبی و دلی با ولی‌فقیه داشته باشد. تجربه عملی چهل و شش سال گذشته نشان داده است که هرگونه زاویه‌ای با ولایت‌فقیه و شخص ولی‌فقیه که محور وحدت و منبع خیرخواهی و الهام‌بخش عدالت و پیشرفت است، موجب تفرق و تشتت و هدررفت نیروها و پسرفت سیاسی و اقتصادی و اجتماعی می‌شود. ثالثاً، دشمن‌شناس و دشمن‌ستیز باشد؛ تجربه ۴۶ سال گذشته نشان داده است که دشمنان اسلام و انقلاب از هیچ کوششی برای ضربه‌زدن به انقلاب و ناامیدکردن مردم از اسلام و انقلاب فروگذار نکرده‌اند. رئیس جمهور انقلاب اسلامی باید نسبت به بقیه افراد دشمن‌شناس‌تر و دشمن‌ستیزتر باشد. او باید فهم روشنی از جنگ نرم و تهاجم فرهنگی دشمنان اسلام علیه ملت ایران داشته باشد. و الا ممکن است در سخنان و برنامه‌های خود پازل دشمن را تکمیل کند. 🔷برای شناخت و احراز این معیارها چند کار را باید انجام داد: یک. برنامه های تک‌تک نامزدها را باید سنجید: یک رئیس جمهور بی برنامه یا بدبرنامه حتی اگر در برخی موارد نیز خدماتی داشته باشد به دلیل نداشتن یک برنامه منسجم و فکرشده، در دراز مدت ضررهای بیشتری را پدید خواهد آورد. دو. کارنامه: منظور از کارنامه، یعنی سابقه ای درخشان در مدیریت بخشهای کلان جامعه داشته باشد. توانایی هماهنگ سازی بخشهای مختلف و مدیریت وزارتخانه های متعدد و هماهنگسازی آنها را داشته باشد. و الا فی المثل کارنامه موفق در ساخت و ساز مسکن یا جاده و بیمارستان لزوما به معنای کارنامه متناسب به شان و جایگاه ریاست جمهوری نیست. سه. همراهان و عناصر همکار او را نیز باید به دقت زیر نظر داشت. آنها نیز نه تنها باید باورمند به بنیانهای فکری انقلاب اسلامی باشند بلکه باید کارنامه و پیشنیه کارآمدی داشته باشند. زیرا اغلب مدیران آینده کشور همین افرادی خواهند بود که در ستادهای انتخاباتی آنها کار می‌کنند، به همین دلیل، لازم است که عملکرد آنان را نیز با چنین شاخص‌ها و معیارهایی سنجید. چهار. اراده انجام کار. از امور دیگری که باید در نامزدها سنجید این است که آیا اراده و عزم و قاطعیت لازم برای پیشبرد برنامه های خود را دارد یا خیر. اگر اراده قوی نداشته باشد در بزنگاه ها و به هنگام ناکامی ها و نامرادی ها و ناهمراهی های بخش های مختلف اداره کشور ممکن است دلسرد و مایوس و ناامید شود و کار کشور را معطل کند. پنج. باید دید که رسانه‌های دشمنان ملت از چه کسی حمایت می‌کنند و به چه کسی امیدوارند. بدون تردید دشمنان تا نوعی همدلی و همراهی و همسویی در یک نامزد یا اطرافیانش با خود احساس نکرده باشند، از او حمایت نمی‌کنند. فراموش نمی‌کنیم که در انتخابات ۹۶ برخی از براندازان به صراحت گفتند که اگر از کاندیدای خاصی حمایت کرده‌اند به دلیل تحلیلی بوده است که از وقایع داشته‌اند، دیده‌اند که اگر رقیب او یعنی آيت‌الله رئیسی رأی بیاورد (در سال ۹۶) ایران آسیب‌ناپذیر خواهد شد و برای سالیان سال بیمه خواهد شد. به هر حال، حمایت دشمنان از کاندیدا یا حزب خاصی دست‌کم موجب بی اعتمادی به او می شود. بنابراین ما شرعاً‌ مجاز نیستیم زمام امور خود و کشور خود را به دست کس یا کسانی بسپاریم که از عملکرد آینده آنان اطمینان خاطر نداریم. #انتخابات @Ahmadhoseinsharifi 🌹