حکم تیر امروز «روز عفاف و حجاب» است؛ روزی که واقعه‌ای تلخ و در عین حال ماندگار را در ۲۱ تیر ماه ۱۳۱۴ روایت می‌کند؛ واقعه‌ای که پس از ۸۲ سال همچنان در یادهاست و در شعر شاعران هم نمود دارد. در آن روز بود که اعتراض مردم مومن و متدین به حکومت وقت، با گلوله پاسخ داده شد و تعداد فراوانی از مردم متحصّن شده در مسجد گوهرشاد و در جوار بارگاه نورانی امام رضا(ع) به شهادت رسیدند: گذشته بیشتر از یک عمر؛ گذشته بیشتر از هشتاد و تا همیشه تماشایی ست خروش مسجد گوهرشاد بنای مسجد بیداری به دست شیرزنی گل کرد زنی ز سلسله طوفان، زنی ز سلسله فریاد پیش پایت زده ‌ام زانو؛ جانم شاد است بنده عشق تو از هر دو جهان آزاد است هفت قرن است به یمن تو گرامی شده‌ام هشتمین قبله ‌ای و عشق تو مادرزاد است پاره پاره هر طرف اوراق قرآن ریخته در رواق و صحن‌ ها خون شهیدان ریخته مسجد دلتنگ گوهرشاد زائر گشته است او که دل را به پای شاه خراسان ریخته تحت فرمان تجدد طرح دیگر می‌کشند لاله را از ابتدا خونین و پرپر می‌کشند نسل آن نامردهای ماجرای کوچه ‌اند باز جرئت کرده‌اند؛ چادر از سر می‌کشند گلوله های ظالمانه»، هوای تیر ماه سال ۱۳۱۴ را نیز، هوایی چسبناک و همراه با تشویشی عرق کرده می بیند و می سراید: مشام اسب‌ها گیج از هجوم عود و باروت است صدای شیهه و سمکوبه‌های تلخ می‌آید هوای چسبناک «تیر» و تشویشی عرق کرده به ذهن زائر خورشید هشتم مرگ می ‌زاید #گور_ پهلوی #گوهرشاد @nsiasi