🔻3-آیه ی درخواست عذاب «سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ؛ لِلْکَافِرینَ لَیسَ لَهُ دَافِعٌ؛ تقاضاکننده ای تقاضای عذابی کرد که واقع شد! این عذاب مخصوص کافران است و هیچ کس نمی تواند آن را دفع کند.» [سوره ی معارج، آیه ی 1و2] 🔰پس از آن که رسول خدا صلّی الله علیه و آله، امیرالمؤمنین علی علیه السلام را در روز غدیر خم به خلافت و جانشینی خود منصوب نمود و درباره ی او فرمود: «هرکس من مولای او هستم، علی مولای اوست»، این خبر در سراسر جزیرة العرب منتشر شد. روزی شخصی به نام مالک بن حارث فهری نزد پیامبر صلّی الله علیه و آله آمد و گفت: «تو به ما دستور دادی که به یگانگی خدا و این که تو فرستاده ی او هستی شهادت دهیم، ما هم شهادت دادیم، سپس به جهاد و حج و روزه و نماز و زکات دستور دادی، ما نیز پذیرفتیم؛ اما به این ها راضی نشدی تا این که این جوان (حضرت علی ع) را به جانشینی خود منصوب کردی و گفتی هرکس من مولای او هستم، علی مولای اوست. آیا این از ناحیه ی خداست یا از سوی خودت؟» پیامبر صلّی الله علیه و آله در جواب فرمود: «قسم به خدایی که جز او معبودی نیست، این از ناحیه ی خداست!» 🔰مالک بن حارث خشمگین شد و روی برتافت؛ در حالی که می گفت: «خداوندا! اگر این سخن محمد صلّی الله علیه و آله حقیقت است، سنگی از آسمان بر ما بباران تا ذلتی برای اول ما و عبرتی برای آیندگانِ ما باشد و اگر گفته ی محمد صلّی الله علیه و آله دروغ است، بر او عذابی وارد کن.» این جا بود که سنگی از آسمان بر سرش فرود آمد و او را کشت و این آیات نازل گشت. [تأویل الآیات الظاهرة، قم، ص 697؛ اقبال الاعمال، ص 458]