غیرت به ناموس چیزی است که در روایات متعدد روی آن تاکید شده است. داشتنش را نشانه ی ایمان و نداشتنش را نامیده اند. 👈ناموس مسوولین، همه مردمند. دایره ی غیرت برای مسؤولین، به اندازه جغرافیای مسؤولین شان وسیعتر می‌شود. دایره غیرت مسوولین تصمیم ساز هم به وسعت کل جامعه بسط پیدا می‌کند. اگر مسوولی چشمش را روی بی ناموسی بخشی از جامعه ببندد و برای رفع آن علاج نکند، مصداق همان حدیث قدسی است که ندایی از آسمان بلند می‌شود که: ایهاالدیوث! ایهاالدیوث! ایهاالدیوث! حضرت پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمودند: اگر مردی در اهل خانه خود امری ببیند که منافی غیرت باشد و به غیرت نیاید خدا مرغی را می‌فرستد که آن را قفندر گویند و چهل روز بر در خانه اومی نشیند و فریاد می‌کند که: خدا غیور است و هر صاحب غیرت را دوست دارد. و اگرآن مرد به غیرت آمد و آنچه منافی غیرت است از خود دور کرد فبها، و الا پرواز می‌کند و بر سر او می‌نشیند و فریاد می‌کند و پرهای خود را بر چشمهای او می‌زند و می‌پرد، و بعد از آن، روح ایمان از آن مرد مفارقت می‌کند و ملائکه او را دیوث می‌نامند. 📚معراج السعاده، ص ٣٦٨ ﴿به نقل از وسائل الشیعه، ج 14، ص 108، ح 4﴾ ✅ کانال افق انقلاب 📡 🌐 @ofoghenghelab_ir