معنای فقر در اصطلاح تزکیه و سلوک الی اللّه ✨ فقر در اصطلاح به معنای فقر مادی و عدم بهره مندی از نعمت های دنیوی نیست ، بلکه به معنای برائت و انقطاع و بیزاری و عدم نیاز به غیر خدا است. به این معنا که انسان غیر خدا را نطلبد. این درجه از معرفت به خودی خود به دست نمی آید وانسان با ریاضت های دشوار و بریدن از خود و تعلق های گوناگون که ریشه در آن دارد، به آن می رسد. به این معنا به همان فقری ناظر است که در گفتار رسول خدا { صلوات الله علیه } از آن به شرافت وفخر یاد شده است ؛ چنان که فرمود: (( الْفَقْرُ فَخْرِی....)) 🔹 محدث نوری ؛ مستدرک الوسایل، ج۱۱، ص۱۷۳ 🔹 ✨ فقر، شرافت و افتخار من است ✨ رسول خدا { صلی الله علیه و آله و سلم } در عدم بهره مندی از مال نیز حالت استغنا و بی نیازی داشت ، اما آنچه در این روایت به عنوان شرف وافتخار مطرح شده است، عدم تمکن مالی و تسلیم بر آن نیست ، بلکه مقصود ایشان همان انقطاع از غیر و سراسر محتاج بودن به حق تعالی است. 📚 منبع ؛ کتاب کیمیای وصال ، صفحه ۲۰۸ ، حضرت استاد آیت اللّه محمد شجاعی " رضوان اللّه علیه " https://eitaa.com/olamaerabane