راهکار کاروان ها جهت در امان ماندن از حمله راهزنان در دوره ی قاجار به دلیل نبود امنیت در راه‌های مواصلاتی و بین شهری کاروان‌ها در كنار اقدامات تأمينى عرفى براى حافظت در برابر راهزنان، از بـرخى عناصر دينى نيز استفاده مى‌کردند از جمله از‌ نمادهاى‌ شيعى همچون‌ دست چوبى يا حلبى نصب‌شده بر تيرى بلند كه به‌صورت يک علم بر پشت قاطرى حمل مى‌شد‌ و نشانه آن بود كه اين كاروان تحت حمايت حضرت عباس(ع) است‌ و امـيد‌ داشتند‌ كه راهزنان به حرمت آن حضرت از حمله به كاروان اجتناب كنند . ترس از ‌‌جنيان‌ نيز باعث مى‌شد كه از عناصر دينى بـه‌عنوان ابزارهاى حفاظتى در سفرها استفاده شود. در‌ اين مواقع پى‌درپى صلوات مى‌فرستادند و اوراد و اذكار دوردارنده جنيان را زمزمه مى‌كردند . اين‌ باور‌ و ترس عمومى از جنيان باعث مى‌شد كه مسافران ايرانى از تنها غذا خوردن، تنها خوابيدن و تنها حركت كردن در مسير اجتناب كنند و به‌ويژه از سوت زدن در هنگام شب بپرهيزند. منبع: تاريخ اجتماعى تهران در قـرن سيزدهم اثر جعفر شهرى‌باف   💯آرشیو نفیس ترین عکسهای قدیمی در 👇 https://eitaa.com/joinchat/2291138561C3b476bd35f