صفحه ۲👆👆👆👆👆👆👆 صفحه۳👇👇👇👇👇👇👇 📝شیطان بدون اذن الهی قادر بر هیچ نوع فعالیت و تسلطی نیست. 📝شیطان بر جان و مال مومن می‌تواند مسلط شود، اما بر عقل او تسلطی ندارد. زیرا مومن با عقل است که خداوند متعال را عبادت می‌نماید. بعنوان نمونه: شیطان بإذن الله بر مال و خانواده و جسم حضرت أيوب عليه السلام مسلط شد، اما نتوانست عقل و ایمان آن حضرت را بگیرد. شیطان از روی دشمنی و حسادت به مؤمنین حمله می‌کند. چنانکه در واقعه حضرت ایوب علیه السلام، به دلیل شکرگزاری و عبادت آن حضرت بود که شیطان از سر حسادت به خداوند متعال گفت: چون به ایوب نعمات زیادی دادی او تو را عبادت می‌کند. اگر مرا بر مال و دارایی‌های او مسلط کنی، دیگر شکرگزاری نمی‌کند. خداوند متعال فرمود که به تو اذن دادم که بر وی مسلط شوی. شیطان تمام فرزندان و اموال‌ او را از بین برد، اما باز آن حضرت خداوند را حمد و شکر نمود. باز شیطان به خداوند متعال گفت: ایوب می‌داند که آنچه از او گرفتی را بازمیگردانی، برای همین باز تو را حمد و شکر نمود. خداوند متعال فرمود: تو را بر بدن و جسم او مسلط میکنم، بجز چشم و قلب و زبان و گوش او (چون این اعضا از ادوات و مشاعر عقل است)  برو و آنچه می‌خواهی انجام ده. شیطان نزد أيوب علیه السلام آمد و به جسم آن حضرت آسیب شدیدی وارد کرد و سخت زمین‌گیرش نمود. اما نتوانست بر عقل و ایمان آن حضرت چیره شود. 📚علل الشرایع، جلد ١ صفحه ۷۵ 📚الکافی، جلد ٢ صفحه ۲۵۵ لذا شیطان می‌تواند بإذن الله بر جسم و دنیای انبیاء و اوصياء و اولیاء مسلط شود، اما بر دین و عقل آنان هرگز؛ چه اینکه دشمنان اهل بیت علیهم السلام بر آنان مسلط شدند و وحشیانه و مظلومانه آن انوار الهی را به شهادت رساندند. و واضح است که قاتلان و دشمنان حضرات معصومین علیهم السلام از سپاهیان انسی شیطان بوده و هستند. ابتلای انبیاء و اوصیاء از جهت ترفیع درجه و مقام است، زیرا آنان گناهی ندارند تا عقوبت گناهشان محسوب گردد. از جهتی هم خداوند متعال آنان را مبتلا می‌فرماید تا مردم آنان را به دلیل بروز کرامات و معجزات، خدا نپندارند. 📚 الکافی، جلد ٢ صفحه ۳۴۸ در روایتی حضرت اميرالمومنين علیه السلام فرمودند: هر کس وارد خانه‌اش می‌شود بر اهل خانه سلام کند و اگر کسی در خانه نباشد بگوید: "اَلسَّلامُ عَلَیْنا مِنْ رَبِّنا." و هنگام ورود به خانه، سوره توحید بخوانَد که این عمل، فقر را از بین می‌برد. 📚 الخصال، ج ۲، ص ۴۱۹  📚 علل الشرایع، ج ۲، ص ۵۸۳ صفحه ۳👆👆👆👆 صفحه ۴👇👇👇👇