{سخنان‌حضرت علی بر مزار هستی اش}🥀 نَفسِـی عَلَى زَفَرَاتِهَا مَحبُوسَهٌ، یا لَیتَــهَا خَرَجَـت مَـعَ الزَّفَـرَاتِ‏ لَا خَیرَ بَعـدَکَ فِی الحَیـاهِ وَ إِنَّمَا، أَبکِی مَخَـافَهَ أَن تَطُولَ حَیاتِی‏ جان من با ناله ‏هاى خود حبس شده، اى کاش جان من با ناله‏ هایم از بدنم خارج مى ‏شد. (ای فاطمه) بعد از تو خیرى در زندگانى نخواهد بود، گریه می ‌کنم از اینکه مبادا بعد از تو زیاد زندگی کنم.💔 (بحارالانوار ج۴۳ ص۲۱۳)