🔴«روایتی تلخ از حال و روزِ شهرِ کوچکِ ما» 🔹روزهای پایانی سال 1402مصادف گردید با آغازِ ماه مبارک رمضان،هر چند انتظارمان چنین بود با روی کار آمدن دولتِ اصولگرا در و دیوار شهرمان با همتِ مدیرانِ چنین دولتی حال و هوای رمضانی پیدا کند ولی بر خلافِ انتظار این امید امید عبثی بود و اگر چند بنر نصب شده از سوی شهرداری و چند اداره ی دیگر در خصوصِ تبریک ماه رمضان در شهر نصب نمی شد،هیچ فرقی بین این ماه با سایر ماه ها مشاهده نمی گردید. 🔳القصه در سایه ی غفلت مدیرانِ شهرستانی در شهرمان هر خبری بود بجز خبرِ آغازِ ماه مبارک رمضان، دختران و زنان بزک کرده و جمعی کشف حجاب کرده در خیابانها و معابر مانور بی حیایی انجام داده و روزه خواران با فراغِ بال در معابر عمومی به روزه خواری مشغول و کافی شاپ ها و اغذیه فروشی ها از صبح تا شام در مرکزِ شهر در حالِ فعالیت؛ مغازه هایی که برای بستن دهانِ منتقدان یا چند تکه کاغذ به پشت شیشه ها چسبانده و یا پارچه ای در درب مغازه آویزان نموده بودند. 🔹هر چند نگارنده به مانندِ بسیاری دیگر از دغدغه مندان از این وضع رنجیده خاطر شده ولی وقتی به عملکردِ مدیران ارشد دولتِ سیزدهم نظر می افکنیم چنین عملکردی از سوی مدیرانِ شهرستانی نه تنها تعجب بر انگیز بلکه منطقی است. 🔳وقتی قوه ی قضائیه عزمی بر اجرای احکام الهی ندارد؛وقتی دغدغه ی وزیر ارشاد دولتِ رئیسی آنهم در ماه مبارک رمضان برگزاری کنسرت و یا دعوت از هرزگانِ سینمائی و مطربی است؛وقتی مدیرانِ ارشدِ ورزشی تمام هم و غمشان اجرای سند 2030 بوده و اعزامِ نوامیسِ شیعه برای قضاوتِ مسابقات مردانه در دیگر کشورها را بعنوانِ دستاوردِ دولتِ مردمی اعلان می نمایند؛آیا می توان از مدیرانِ شهرستانی بیش از این انتظاری داشت؟! مدیرانی که حفظ میزشان بر اجرای فرمانِ ولی امرِ زمانشان ارجحیت دارد. 🔴 ان شاء الله این روزهای سیاه و تاریک که با دستاویزِ مصلحت بر جمهوری اسلامی ایران تحمیل گردیده به پایان خواهد رسید و بر خلافِ خواستِ دشمنان در نهایت باعثِ رشد و تعالی جریانِ انقلابی خواهد گردید؛همانگونه که در انتخاباتِ مجلس شورای اسلامی چنین بصیرتی جلوه گر گردید و درخت چنار( ساکتین فتنه ی بی حجابی) در بسیاری از شهرها خصوصاً تهران با تبرِ بصیرتِ انقلابیون شکسته شدند. ✍️سید ابراهیم میرپورفرد