کلا به جمهوریت معتقد نیستم؛ جمهوریت اضطرار بود که پیامبر در لحظه آخر به آن دو فرمود از نزد من بروید و برای ازبین نرفتن اسلام آنرا اکراها وتلویحا پذیرفت؛ امام خمینی نیز برای ثبات نظام با شرط اسلام حداقلی؛ جمهوریت رو پذیرفت. اصل، حاکمیت اسلامه وخلیفه (امام و رهبر) باید متولیان خودش رو انتخاب کنه که نیازهای اصلی رو بدونه و پاسخگو باشه؛ و الا جمهوریت دارای ایرادات بسیاریست که در این ۴۵ سال دیدیم و چوبش رو سخت خوردیم. چرا به اپوزیسیون انقلاب اجازه داده میشه که کاندیدای تعیین تکلیف برای نظام اسلامی بشن؟ چوب تصمیات غلط رو چه کسی میخوره جز حاکمیت اسلام؟ هر چقدر نظام اصرار بیشتری به اخذ رای از اپوزیسیون و مردمی که انقلاب رو قبول نداشتن کرد بیشتر ضرر کرد؛ بگذریم؛ اگه معتقد به نظام کنونی از باب اسلام و اقتدار و امنیتش نیستیم چه بهتر رای ندهیم؛ مانند فردی که خوابش برای دبگران موجب آسایش است. اما اگه نظام کنونی رو از میان نظام‌های جایگزین غرب یعنی: حکومت رجوی و ربع پهلوی و انشقاق ایران به ۷ قسمت؛ بهتر میدونیم؛ بدقت به کاندیدها بنگریم قطعا انسانهای خوب و جهادگر بسیاره؛ اگه رای آوری دارن که عالی اگه کفه ترازو بسمت کاندیدای منافق و غربگرا و اصلاحات بود؛ دفع افسد به فاسد یه راه عقلی و دینیه؛ فردی که نظام رو واقعا قبول داره و قدرت رای آوری بیشتری داره حتی اگه تخلفاتی داشته باشه هزار برابر بهتر از غربزده و اصلاحاتی و وطن فروشه #انتخابات