این دست میتوان به سرود فاخر، جذاب و روحنواز «سلام فرمانده» اشاره کرد. این سرود از نخستین روزهای اجرای آن با انبوه پر حجمی از تبلیغات سوء دشمنان ریز و درشت خارجی و داخلی روبهرو شد ولی علیرغم این حجم گسترده هجوم، همهروزه بر استقبال پر شور مردم به ویژه نسل جوان و دهه نودیها از آن افزوده شده است تا آنجا که کمتر کسی را میتوان یافت که سرود سلام فرمانده را زیر لب زمزمه نکند. سلام فرمانده، مرزهای جغرافیایی را درنوردیده و از جهان اسلام نیز فراتر رفته و همچنان به تسخیر قلبها و حرکت پُرشتاب خود ادامه میدهد. گستره فراگیر و پُرشتاب این سرود سند محکمی است که از باور عمیق و عشق مثالزدنی مردم از همه اقشار و طیفها به حضرت صاحبالزمان ارواحنا لتراب مقدمه الفداء حکایت میکند باوری که تحقق آن را در انقلاب اسلامی و نظام برخاسته از آن میدانند. در مثل، همان صلوات بلند است که عاشقان آلالله و دلباختگان بقیهًْالله را در فراخوانی ملکوتی به میدان آورده است و خشم دشمن نیز که به هذیانگویی شبیه است سند دیگری بر عظمت آن است.
۶- و حالا این سؤال در میان است که وقتی همه شواهد از عمق و وسعت باورهای اسلامی و انقلابی در میان مردم حکایت میکند چرا باید صبر کنیم تا حماسههایی نظیر سه نمونه یاد شده به میان کشیده شود و آنگاه گستره دلباختگی تودههای عظیم مردم به اسلام و انقلاب و نظام را به نمایش بگذاریم؟ و چرا نباید پرچم باورها و هویت اسلامی و انقلابی خود را بیوقفه برافراشته نگاه داریم؟! *باطلالسحر ترفند مارپیچ سکوت، فریاد در اعلام باورهاست چیزی شبیه همان صلوات با صدای بلند !*