✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿ ✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿ ✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿ ✿✿✿✿✿✿✿✿✿ ✿✿✿✿✿✿✿ ✿بـسـمـ الـلّـه رحـمـانـ رحـیـم✿ #چگـونـه‌یـک‌نـمـازخـوب‌بـخوانـیم؟ #قسمت¹⁰ نماز هرکسی می داند با او چکار کند تا اصطلاح شود. _یعنی اگر ما خوب با نماز برخورد کنیم،نماز اصلاحمان می کند؟ _بله! _پس دیگر استاد نمی خواهیم ؟ پس اینکه گفته اند:<<طی این مرحله بی همرهی خضر مکن،ظلمات است بترس از خطر تنهایی چه می شود؟ _اگر برایت لازم بود،حتما خداوند کسی را سر راهت قرار خواهد داد. بعضی ها تصور می کنند که استاد می تواند جای خوبی ها و بدی های انسان را بگیرد،درصورتی که این طور نیست.اگر در داستانی از اولیاء خدا شنیدید که یک امام معصوم یا یک ولی خدا مثل آیت الله قاضی یا آیت الله بهاءالدینی به طور ویژه ای دست یک نفر را گرفت و او را از یک مانع معنوی در مسیر سیر و سلوک عبور داد،تصور نکنید که هرکسی به آن ولی خدا مراجعه می کرد،یک کمک ویژه دریافت می کرد.یقیناً آن فرد یک زمینه خوبی داشته است که آن ولی خدا تشخیص داده که او شایستگی این کمک را دارد.مثلاً درمورد خاطره آن آقای مهندسی که پیش آن عارف می رود و او گره اش را باز می کند،این جزء تقدیر الهی است که متناسب با خوبی های خود شخص است.و اِلا اگر من لیاقت شنیدن آن دستور العمل ویژه را نداشته باشم،حتی اگر همسایه آن عارف بزرگوار باشم،برایم بی فایده خواهد بود.مثلا عنوان بصری نزد امام صادق (ع)رفت و گفت :<<آقا می خواهم مطلب یاد بگیریم !>>¹ آن وقت یک نفر دیگر ساکت پیش آقا نشسته است و آقا با او سخن می گوید و بدون اینکه چیزی از حضرت بپرسد،آقا به او می گوید که مرگش نزدیک است.² برگرفته از مباحث استاد پناهیان