📚📚📚📚روایت تکان دهنده: 🔹عاقبت کسی که دین را وسیلۀ درآمدش کند 👇 🔸امام رضا صلوات الله و سلامه علیه فرمودند: مبادا به واسطه آل محمد علیهم السلام از مردم کسب درآمد کرده و روزی بخورید، زيرا زندگى كردن بدين وسيله كفر است‏. ✍️لا تأكلوا الناس بآل محمد صلى الله عليه وآله فإنك التأكل بهم كفر. 📔الفقه للإمام الرضا عليه السلام، صفحه ۳۳۸ #کفر ❓سؤال: طبق این حدیث آیا روحانیون و طلبه ها هم نباید به خاطر تبلیغ دین هزینه دریافت کنن و به این وسیله امرار معاش داشته باشن؟؟؟! ✅ پاسخ: بِسم اللّه الرَّحمنِ الرّحیم برای فهمیدن حکم یک مسئله، ما باید همۂ آن منابعِ استنباطِ احکام را در نظر بگیریم. آیات، روایات؛ یک روایت را که نمیشود به آن حکم کرد. عقل، اجماع، همه را باید،در نظر بگیریم بعد حکم مسئله را صادر کنیم. مطلب دوم این که از نظر شرع مقدّس اسلام برای واجبات، پول گرفتن، جایز نیست، یا مثلا کسی نیاز به یک مسئلۂ واجبی دارد، راهی هم برای یاد گرفتنش ندارد، کسی هم که میخواهد [به او]یاد بدهد، پول از او بگیرد، نه، جایز نیست. امّا برای مستحبّات و برای کارهایی از این قبیل، اشکالی ندارد. مثلاً کسی بخواهد نماز جماعت بخواند، برای دین مجبور نیست برود توی مسجد؛ برای رفتن ، برگشتن و برای این که بخواهد این مسئولیت را به عهده بگیرد، اشکالی ندارد که بخواهد پول بگیرد. مطلب بعدی این که اگر کسی بخواهد، اهل بیت علیهم السّلام را وسیلۂ منبع درآمد قرار بدهد مطابق این حدیث، کارش، کار درستی نیست؛ یعنی این که بخواهد به اسم اهل بیت از مردم پول بگیرد. حالا به هر شکلی که باشد. خب این اشکال ندارد[و اشتباه بودنش قابل پذیرش است] امّا این که سیّد است، خب فقیر هم هست، [ آیا]خمس بگیرد اشکال دارد؟ خب به خاطر پیغمبر و آل پیغمبر میگیرد دیگر، نه، اشکالی ندارد. یا کسی که دارد تبلیغ دین می کند، تکلیفی هم ندارد، اگر هم نکند، کسی از دین دفاع نمیکند، خب[آیا] این، حقوق بگیرد اشکال دارد؟ دستمزد بگیرد چه اشکالی دارد؟ دارد کار میکند، در ازای کارش هم پول میگیرد، چه اشکال دارد ؟ یا کسی مثلا نماز استیجاری گرفته، یا روزۂ استیجاری گرفته، دارد کار میکند، اجیر شده و دارد پول می گیرد، چه اشکال دارد؟ نمیشود گفت چون دارد نماز مردم را می خواند و نماز هم واجب است، پس دیگر حق ندارد پول بگیرد. نه، می تواند پول بگیرد، اشکال هم ندارد. مطلب بعدی این که، به هر حال ما همانطور که پزشک لازم داریم برای بدنمان، پزشک روحانی هم لازم داریم،برای جانمان، برای معنویتمان، برای دینمان. خب این ها باید تربیت بشوند، برای تربیتشان هم هزینه لازم هست،بعد این ها خودشان هم هزینه دارند. یک دانشجویی که می خواهد پزشک بشود، از همان دبستان خرجش می کنند تا دوران دبیرستان، و در دانشگاه، چه هزینه های سرسام آوری می دهند تااین شخص پزشک بشود . حالا[وقتی] پزشک شد، [آیا]می گویند چون ما خرج تو را دادیم، تورا ما پزشک کردیم، تو باید مجّانی کار کنی؟! [آیا]میدانید که فقط، هزینه های تاسیسات دانشگاه تهران، از کل هزینه حوزه های علمیه قم بیشتر است؟! هزینۂ تاسیسات دانشگاه تهران، از کل هزینه حوزه های علمیه قم بیشتر است! آن ها را خرج چه می کنند؟ خرج این که بخواهند پزشک بشوند، مهندس بشوند. خب وقتی [پزشک یا مهندس] شدند[آیا]می شود گفت چون شما هزینه تان شده وچون ما[یعنی] دولت خرج کردیم[و]شما پزشک شدید دیگر حق ویزیت ندارید؟! نه! آن هم زندگی دارد و باید زندگی اش اداره بشود دیگر! حالا تا حالا تربیتش کردیم باشه دست مان درد نکند، از این به بعد چه؟ وِلَش کنیم؟! فرض کنیم که حوزه هم طلبه ها را تربیت کرده، که البتّه اینجوری نیست، اگر شمابیایید وارد حوزه بشوید بنده که دارم با شما صحبت کی کنم، نه شهریه میگیرم، نه یارانه میگیرم، از این چیزها ندارم. امّا بیایید، در حوزه باشید ببینید[وضعیت]طلبه ها را که طلبه ها آن آخرین حدی که شهریه میگیرند چقدر است؟ کمتر از دو میلیون تومان در ماه.[آن هم] آن آخرین حدّش، آن بالا بالاها؛ بالاخره [آن ها هم] زندگی دارند، این هم زن دارد بچه دارد نمیتوانند هوا بخورند که! از کجا اداره شوند؟ اگر بگوییم نه، هیچ چیز به آنها ندهید، خب ما بخشی از ضروریات جامعه را خود به خود نابود کرده ایم، آن هم بخش ضرورت معنویت ؛ [توجه داشته باشید]زمانی که یک زن و مرد بخواهند با هم محرم بشوند، کار به عهده این هاست، تا بچه متولد می شود، تا می میرند، نمازشان را بخوانند غسل شان را بدهند، همۂ این ها به عهده این هاست. خب اگر اینها بخواهند نباشند، چه میشود؟ وضع دین چه می شود؟! دیگر دین کلّا باید تعطیل بشود. یعنی دینِ منهای علمای دین، مثل پزشکیِ بدون پزشک است. مگر می شود [علم]پزشکی داشته باشیم ولی پزشک نداشته باشیم؟! نه دیگر، پزشکی، فایده ای ندارد. دین هم منهای روحانیّت همین جوری می ماند، باید این ها هم اداره شوند.