💫وسعت رحمت خدا و سقوط انسان 🔸امام زین‌العابدین(ع) فرمود: از اینکه کسی نجات یافته تعجب نیست، بلکه تعجب از هلاک شده‌ای است که چگونه با وجود رحمت گسترده خداوند هلاک گشته است؟ (میزان‌الحکمهًْ، ج۱، ص۴۱۹) 🔸خدای مهربان برای هدایت و سعادت بشر از هیچ چیزی فروگذار نکرده است. پیش از همه «فطرت الهی» است که از درون انسان، وی را به سوی حقیقت و زیبایی و خیر اخلاقی و کمال نهایی راهنمایی می‌کند. جوهره وجود آدمی به زیباترین وجه با رنگ خدایی نقاشی و تزیین شده است. (بقره/۱۳۸) 🔸با وجود رحمت خدا، جهنم رفتی چرا؟ انسان اولا در پرتو نورافشانی فطرت و عقل از ناحیه درون، ثانیا کمک و راهنمایی پیامبران الهی(ع) و دستگیری و رهبری مستمر امامان معصوم(ع) و علماء و اولیاء، ثالثا با هدایت و همراهی کتاب‌های آسمانی از ناحیه بیرون، به سهولت می‌تواند در مسیر تعالی و تکامل قرار گیرد. انتظار معقول نیز همین است. 🔸آیا اگر دانش‌آموزی با فراهم بودن همه زمینه‌های تحصیل مانند مدرسه، معلم، کتاب، تشویق، راهنمایی والدین و دوستان،... امکانات مادی و معنوی و... باز هم به‌دنبال فرصت‌سوزی و بازیگوشی و بی‌اعتنایی باشد، شگفت‌آور نیست؟ رحمت خدا را ببینید که چنانچه آدمی به اندازه سنگینی کوه‌های عالم گناه کند، همین که واقعا پشیمان شود، او را با آغوش باز می‌پذیرد. آیا با این همه سعه‌صدر و رحمت، اگر کسی بخواهد خود را به زور جهنم ببرد، جای تعجب نیست؟ 🔸حضرت سجاد(ع) می‌فرماید: و چه بسا ابرهای بلا که بر سر من خیمه زده بودند و تو آنها را پراکنده کردی و چه ابرهای نعمتی که بر من راندی و چه جویباران رحمت که روان ساختی و چه جامه‌های عافیتی که بر من پوشاندی و چه چشمان حوادث که بر من دوختی و چه پرده‌های غم و اندوه که برطرف کردی و در تمام این موارد من در گناهان دست و پا می‌زدم اما بدرفتاری من تو را از تمام کردن احسانت باز نداشت. (صحیفه سجادیه دعای ۴۹)/محمدمهدی رشادتی/کیهان