※ در طلب توبه اینکه می‌دانی جلوی چشمانی دائماً خطا می‌کنی که نه خواب می‌روند و نه غافل می‌شوند، یک سو، و اینکه نمیدانی بسیاری از رفتارها و افکارهایت هم خطاهایی‌اند که شاید بعدها به تشخیص‌شان برسی، یک سو! وحشت می‌کند آدمی که می‌خواهد محبوب باشد برای این خدای همیشه بیدار، و نیز می‌ترسد از نفسِ طغیانگری که مدام قصدِ ضایع کردنش را دارد. بعضی دعاهای توبه کوتاهند! شاید برای اینکه تند تند پرت کنیم این نفسِ در کمین نشسته را در آغوشی که برای توبه کنندگان، همیشه باز است. • اللهم لاخَفیر لیٖ منک، فَلْیَخْفُرْنی عفوک، اله من، از تو، کجا پناه ببرم؟ مرا زیر چادر عفوت پناه بده. • ولا شفیع لی إلیک، فلیشفع لی فضلك، و در نزدت کجا شفیعی دارم؟ فضل خودت را شفیع من قرار بده. • فما کلّ ما نطقْت به عن جهل منّی بسوء أَثَری، هر آنچه گفتم از ناآگاهی‌ام به زشتی خطاهایم نیست، • ولا نِسْیان لما سبقَ مِنْ ذمیم فعْلی، و یا از روی فراموشی‌ به پیش‌روی‌ام در رفتارهای ناپسند نیست، • ولکن لتسْمع سماواتک و من فیها، وأرضک و من علیها، زانسو گفتم که بشنود آسمان‌ها و زمینت و هر که در آنهاست... • مٰا أَظْهَرْتُ لَكَ مِنَ النَّدَمِ، وَلَجَأْتُ إِلَیْكَ فِیهِ مِنْ التَّوْبَةِ. و زمینت و هر که بر آن است، آنچه را از پشیمانی برای توبه، در نزد تو آشکار نـمودم، و به تو پناه بردم. دسترسی به متن کامل دعا @Ostad_shojae