_پـیـونـد عـزادار حـقـیـقـی بـا مـنـتـقـم خـون حـسـیـن(ع) در عـمـلـیـات انـتـقـام: پس از آنکه عزادار به این حقیقت دست یافت که انتقام حسین(ع) جز با آمدن منتقم اصلی و حاکمیت او بر جهان ممکن نیست، این معرفت و سوز دلی که از مصیبت عظیم بر وجودش حاکم شده، او را با تمام وجود، به سوی وجود مقدّس امام زمان(ع) متوجّه می گرداند. دو عامل عاطفی و معرفتی که در وجود عزادار شدّت و قدرت گرفته است، در او کششی مستمر به سوی وجود مقدّس امام زمان(ع) ایجاد می کنند. این کشش مستمر موجب می شود تا عزادار که قبلاً در سایة معرفت، نسبت به جایگاه معصومان(ع) در نظام خلقت و رابطة وجودی خود با آنها، به حقایقی دست یافته است، معرفت خود را نسبت به امام زمانش و وظیفه ای که در قبال او دارد، بیشتر کند. با تکمیل این معرفت که خود عامل عاطفی و محبّت را افزایش می دهد، عزادار به یکی از مهم ترین و بالاترین مقاماتی که ممکن است یک انسان به آن برسد، نایل می شود و آن مقام «انتظار» است. [عـزادار‌حـقـیـقـی]