نسخهٔ همیشگی اش بود؛ این و آن هم نداشت. در بن بستها و مشکلات حواله میداد به بانو حتی در خوشی‌ها هم آدرس خانۀ او را میداد. به حرم که می‌رفت گوشه ای تنها می نشست به پهنای صورت اشک می‌ریخت. می‌گفت : «اگر مردم قدر حرم حضرت معصومه را میدانستند دور قبر خانم خندق شده بود، از بس خاکش را برای تبرک برده بودند». راوی : حجت الاسلام قاسم روان بخش منبع : کتاب خط ها و خاطره ها (گذری بر زندگی علامه محمدتقی مصباح) خاطره شماره ۲۰۳. ⚜به کانال استاد فکر بپیوندید 👇 https://eitaa.com/joinchat/2231763258C653c04de67