بعضی آدمها؛ انگار چوب اند… تا عصبانی می‌شوند، آتش می‌گیرند، و همه جا را دودآلود می‌کنند ، همه جا را تیره و تار می‌کنند ، اشک آدم را جاری می کنند... ولی بعضی‌ها این طور نیستند ؛ مثل عود اند... وقتی یک حرف میزنی که ناراحت می‌شوند، آتش می‌گیرند، ولی بوی جوانمردی و انصاف می‌دهند ، و هرگز نامردی نمی‌کنند ... این است که می گویند: هر کس را میخواهی بشناسی، در وقت عصبانیت، در وقت خشم بشناس...