🔶خط دشمن علیه حجاب؛ بیانات سال ۹۶ رهبر انقلاب من می خواهم مسئله‌ حجاب را ذکر کنم و اشاره کنم: پول های زیادی خرج می کنند، فعّالیّت زیادی می کنند، صدها رسانه را از انواع و اقسام رسانه‌ها به کار می گیرند برای این که بتوانند روی این نقطه‌ حسّاس، نقطه‌ هویّت مستقلّ فرهنگی زن مسلمان، اثر گذاری کنند؛ دشمنان ما واقعاً خودشان را در خارج از کشور می کشند. از طُرق مختلف؛ حالا چقدر پول خرج می شود برای اینکه بتوانند این تلویزیون‌ ها و این رادیو ها و این فضای مجازی و این سایت‌های اینترنتی را به کار بیندازند مدام تبلیغ بکن، بگو، بگو، صد بار که چه بشود؟ که نتیجه‌اش بالاخره این بشود که مثلاً فرض کنید چهار دختر فریب بخورند و در خیابان حجابشان را بردارند. این‌ همه خرج، این‌ همه زحمت، این‌ همه فکر، پشت سر این کار است، دارند تلاش می کنند، [امّا] تلاششان عقیم است؛ نتیجه‌اش این است که چهار نفر حالا چهار دختر در گوشه کناری فریب بخورند یا انگیزه‌های گوناگونی پیدا کنند. بعضی‌شان هم ممکن است پول بگیرند حالا من نمی دانم، نمی توانم قطعاً بگویم و این روسری را از سرشان بردارند یعنی مثلاً ما چه شدیم! نتیجه‌ همه‌ی آن تلاش، خلاصه می شود در این نتیجه‌ی کوچکِ حقیر. خب، تا اینجا مسئله‌ ای نیست؛ [امّا] آنچه بنده را حسّاس می کند، این است که ناگهان شما می‌بینید از دهان یک گروهی از افرادی که جزو خواص محسوب می شوند، مسئله‌ حجاب اجباری مطرح می شود؛ معنایش این است که یک عدّه‌ ای نادانسته حالا من می گویم نادانسته؛ ان‌ شاء الله نادانسته است همان خطّی را دنبال می کنند که دشمن با آن‌ همه خرج نتوانسته است آن خط را در کشور به نتیجه برساند؛ همان خط را دارند دنبال می کنند. در بین این ها روزنامه‌نگار هست، در بین این ها روشنفکرنما هست، در بین این ها آخوند و معمّم هست. [می گویند] امام که فرمودند باید زن ها با حجاب باشند، همه‌ زن ها را نگفتند! حرف بیخود! ما بودیم آن‌وقت، ما خبر داریم؛ چطور این‌ جور است؟ امام در مقابل یک منکر واضحی که به‌ وسیله‌ی پهلوی و دنباله‌های پهلوی در کشور به وجود آمده بود، مثل کوه ایستاد، گفت باید حجاب وجود داشته باشد. در مقابل همه‌ منکرات، امام همین‌جور محکم ایستاد. همان وقت بحث تجارت مشروبات الکلی بود؛ ما در شورای انقلاب بودیم، جلسات مشترکی با دولت داشتیم، همان وقت کسانی بودند که معتقد بودند تجارت مشروبات الکلی برای کشور فایده دارد، ما از این فایده چطور صرف‌نظر کنیم؛ مایل بودند این تجارت ادامه پیدا بکند، از بیرون شراب بیاورند. امام قرص‌ و محکم ایستاد؛ در مقابل حرام الهی، امام بزرگوار می‌ایستاد و ایستاد؛ این حرام الهی بود. حالا آقا از آن طرف درآمده [می گوید] که آقا! این گناه که مثلاً از غیبت بزرگ‌ تر نیست؛ چرا شما در مقابل غیبت کسی را تعقیب نمی کنید، در مقابل این [کار] که مثلاً روسری را بردارد‌ یا بی‌حجاب باشد، تعقیب می کنید. ببینید چه [خطایی]؟ عدم تشخیص؛ آن چه انسان [از آن] رنج می برد، این است که تشخیص نیست. ما که نگفتیم اگر کسی در خانه‌ خودش در مقابل نامحرم روسری‌ اش را برداشت، ما او را تعقیب می کنیم؛ [خیر] ما او را تعقیب نمی کنیم، در خانه‌ خودش است، کار شخصی می کند. آن کاری که در ملأ انجام می گیرد، در خیابان انجام می گیرد، یک کار عمومی است، یک کار اجتماعی است، یک تعلیم عمومی است؛ این [خطا]، برای حکومتی که به نام اسلام بر سر کار آمده است تکلیف ایجاد می کند. حرام کوچک و بزرگ ندارد؛ آنچه حرام شرعی است نبایستی به‌ صورت آشکار در کشور انجام بگیرد. ۱۳۹۶/۱۲/۱۷ http://eitaa.com/joinchat/839385090C17be5777cc