🔸 کسی که متوهمانه دنبال حال خوب برود، با یک واقعیت تلخ از این توهم درمی‌آید 🔸 نه مادی‌گرایی توأم با خیال‌پردازی، نه معنویت‌گرایی منهای واقع‌بینی! 📌 -ج۱۷ ➖ انسان‌ معمولاً برای رسیدن به حال خوب، عجله می‌کند و این موجب می‌شود دچار واقعیت‌گریزی و توهم شود؛ در ذهنش یک راهی را برای رسیدن به حال خوب تصور می‌کند بدون بررسی اینکه «آیا این راه من را به حال خوب می‌رساند یا نه؟» ➖ امام باقر(ع) فرمود: «إِيَّاكَ وَ الرَّجَاءَ الْكَاذِبَ فَإِنَّهُ يُوقِعُكَ فِي الْخَوْفِ الصَّادِق‏» خودت را با امید کاذب سرگرم نکن، چراکه تو را در خوف صادق یا ترس واقعی می‌اندازد. ➖ بسیاری از ترس‌های ما بیهوده است، یعنی واقعاً چیز ترسناکی وجود ندارد و نباید بترسیم، اما خوف صادق، زمانی است که از چیزی بترسیم و آن بلا واقعاً بر سرمان بیاید. ➖ وقتی انسان به واقعیت‌ها توجه نکند و متوهمانه سراغ حال خوش برود، با یک واقعیت بسیار تلخ از این توهم بیرون می‌آید. ➖ بعضی‌ها در اثر دوری از خدا، دچار توهم و خیال‌پردازی می‌شوند؛ مثل کافران که قرآن فرمود «صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لا يَعْقِلُون‏» بعضی‌ها هم یک معنویت بریده از واقعیت‌های دنیا دارند و دل‌شان خوش است که اسم خدا را وسط می‌آورند؛ هر دوی اینها غلط است. ➖ معنویت اصیل، معنویتی است که نیازهای واقعی و طبیعی انسان را جواب می‌دهد و مطابق فطرت انسان است. اگر دین را این‌گونه معرفی‌ کنیم-که واقعیت دین همین است- برای مردم بسیار جذاب خواهد بود. 👤علیرضا پناهیان 👈🏻 متن و صوت کامل @Panahian_ir