پیامهای سورۀ انعام - آیات ۱۴۳ - ۱۴۴:
۱. برای خرافهزدایی از دین، باید عقاید حق را بسیار باز و روشن مطرح کرد. «ثَمانِیَةَ أَزْواجٍ...»
۲. در فتوا یا عقیده به حلال و حرامِ چیزی، علم لازم است. «نَبِّئُونِی بِعِلْمٍ»
۳. حلال بودن نیازی به دلیل ندارد؛ زیرا اصل در خوردنیها حِلّیّت است، بلکه حرام بودن دلیل لازم دارد. «قُلْ آلذَّکَرَیْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنْثَیَیْنِ» «نَبِّئُونِی بِعِلْمٍ»
۴. افترا بر خدا، بزرگترین ظلم است. «فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَری عَلَی اللَّهِ»
۵. دروغ بستن به خدا، مایۀ گمراه ساختن مردم است. «لِیُضِلَّ النَّاسَ»
۶. افترا، انسان را از هدایتپذیری خارج میکند. «لا یَهْدِی»
۷. باورها و عقائد یا باید بر اساس علم و عقل باشد که در آیۀ قبل خواندیم، «نَبِّئُونِی بِعِلْمٍ» و یا بر اساس شرع. «أَمْ کُنْتُمْ شُهَداءَ إِذْ وَصَّاکُمُ اللَّهُ»