سوپر رافال با توان حمل موشک هسته ای رونمایی شد ضرورت ورود پهپادهای وفادار به نیروی هوایی ایران #اختصاصی سوپر رافال F5 توانایی‌هایی بسیار متفاوت از رافال‌های موجود F3R یا F4 را خواهد داشت. این جنگنده با داشتن برخی ویژگی‌های پنهانکاری و رادارگریزی برای رقابت با اف-۳۵ و امکان حمل موشک هسته‌ای در حال توسعه‌است. رافال F5 با ویژگی‌های بسیار متفاوتی نسبت به رافال‌های موجود F3R یا F4 طراحی خواهد شد و باید موشک هسته‌ای ASN4G را حمل کند. افزون‌بر این، گزارش‌ها حاکی از آن است که رافال F5 قرار است با جایگزین‌های پیشرفته‌تری برای موشک ضد کشتی Exocet، موشک کروز متعارف SCALP و شاید یک نسخه به‌روز شده‌از موشک بسیار توانمند Meteor مجهز شود. همچنین داسو از توسعه یک پهپاد (UCAV) پنهانکار خبر خبر داده ‌است. این پهپاد ، در کنار جنگنده “سوپر رافال” پرواز، و به‌صورت ترکیبِ پرواز سرنشین‌دار و بدون سرنشین عمل خواهد کرد این پهپاد ها که در اصطلاح پهپاد وفادار نامیده می‌شوند ویژگی‌هایی مانند ظرفیت بارگذاری داخلی، کنترل خودکار (با توانایی حضور انسان در چرخه کنترل) و فناوری پنهانکاری و دیگر فناوری‌های پیشرفته را خواهد داشت. ضرورت ورود پهپادهای وفادار به چرخه نیروی هوایی ایران پهپاد وفادار یا Loyal Wingman یک نوع پهپاد نظامی است که به عنوان یک دستیار خودمختار یا نیمه‌خودمختار برای پشتیبانی از هواپیماهای سرنشین‌دار طراحی شده است. این پهپادها نقش‌های مختلفی مانند جمع‌آوری اطلاعات، حمله به اهداف دشمن، و محافظت از هواپیماهای اصلی را بر عهده دارند. پهپادهای وفادار می‌توانند به صورت هوشمندانه و خودکار در مأموریت‌های مختلف شرکت کنند، به طور مستقل تصمیم‌گیری کنند و به فرمانده یا خلبان اصلی کمک کنند تا روی وظایف کلیدی تمرکز کند. این پهپادها اغلب با استفاده از هوش مصنوعی و تکنولوژی‌های پیشرفته ارتباطی، هماهنگی با هواپیماهای سرنشین‌دار را برقرار می‌کنند. ورود پهپادهای وفادار به نیروی هوایی ایران بسیار ضروری میباشد. در ادامه، به برخی از دلایل اصلی این ضرورت اشاره می‌کنم: افزایش توان رزمی شبکه‌محور (Network-Centric Warfare) پهپادهای وفادار به عنوان بخشی از جنگ شبکه‌محور عمل می‌کنند. با توجه به افزایش نیاز به جنگ‌های مبتنی بر اطلاعات و استفاده از داده‌های بلادرنگ (real-time data)، این پهپادها می‌توانند در یک شبکه اطلاعاتی با سامانه‌های شناسایی، جنگنده‌های سرنشین‌دار، و سامانه‌های دفاعی زمینی هماهنگ عمل کنند. این هماهنگی باعث افزایش آگاهی موقعیتی (situational awareness) و ارتقاء تصمیم‌گیری تاکتیکی در زمان واقعی می‌شود. کاهش وابستگی به هواپیماهای سرنشین‌دار در محیط‌های ضد دسترسی (Anti-Access/Area Denial - A2/AD) یکی از چالش‌های اصلی نیروی هوایی کشور در مواجهه با نیروهای پیشرفته دشمن، حضور در محیط‌های با سامانه‌های پیشرفته ضد دسترسی و منطقه‌محور است. پهپادهای وفادار به دلیل ویژگی‌های خود، می‌توانند در این محیط‌ها عملیات انجام دهند بدون اینکه خلبانان سرنشین‌دار در معرض خطر باشند. پهپادهای وفادار قادرند به خطوط دشمن نفوذ کنند، اطلاعات شناسایی جمع‌آوری کرده و حتی نقش قربانی برای شناسایی پدافند هوایی دشمن ایفا کنند. ارتقاء توان حمله به عمق (Deep Strike Capability) با توسعه فناوری‌های پهپادی، پهپادهای وفادار می‌توانند به عنوان حامل‌های تسلیحات پیشرفته، به اهداف عمیق‌تر در خاک دشمن حمله کنند. این امر امکان اجرای حملات دقیق علیه اهداف حساس دشمن، مانند تأسیسات نظامی، سامانه‌های راداری، یا مراکز فرماندهی و کنترل را فراهم می‌کند. این قابلیت، در کنار حفظ توان رزمی هواپیماهای سرنشین‌دار، امکان حملات چندلایه (multi-layered strike) و افزایش قدرت تخریب و تأثیرگذاری را به همراه دارد. افزایش توان جنگ الکترونیک و مقابله با جنگ الکترونیکی دشمن پهپادهای وفادار قابلیت اجرای عملیات‌های جنگ الکترونیک را دارا هستند. این پهپادها می‌توانند به عنوان حامل سامانه‌های جمینگ و مقابله با ارتباطات دشمن و اختلال در سیستم‌های راداری عمل کنند. همچنین، می‌توانند در محیط‌های پر از جنگ الکترونیکی دشمن به عنوان ابزارهای پشتیبانی عمل کرده و به حفظ توان عملیاتی نیروهای سرنشین‌دار کمک کنند. توسعه سامانه‌های هوش مصنوعی و خودمختاری در عملیات‌های هوایی پهپادهای وفادار مجهز به سامانه‌های پیشرفته هوش مصنوعی هستند که به آنها امکان می‌دهد بدون نیاز به کنترل مستقیم انسانی عملیات انجام دهند. این پهپادها می‌توانند در شرایط تغییرات محیطی یا تهدیدات غیرمنتظره، تصمیم‌گیری خودمختارانه‌ای داشته باشند و بر اساس الگوریتم‌های پیشرفته، واکنش‌های مناسب به تهدیدات نشان دهند. این ویژگی خودمختاری عملیاتی به ویژه در عملیات‌های پیچیده و چندبعدی اهمیت دارد. @Partisanplus