از منظر امیرالمومنین(ع) در نهج البلاغه فتنه ها: ۱. با حق شباهت دارند. ۲.با گذشت زمان مورد شناسایی قرار میگیرند. ۳.چون گردباد ها می چرخند. ۴.در برخی از شهر ها حادثه می آفرینند.به بعضی از شهرها اصابت می کنند و از کنار بعضی می گذرند... وقتی که فتنه انگیزان تصمیم می گیرند جامعه ای را دچار سرگردانی و بحران کنند، با شعارهای فریبنده، لباس حق به باطل خود می پوشانند و با ترفندهای مختلف سیمای حق را مورد هجوم قرار می دهند و با انواع اتهام ها و دسیسه ها، چهره حق را زشت جلوه می دهند تا این که از روحیه حق پذیری مردم استفاده کنند و برنامه های شوم و پلید خود را در میان مردم رواج دهند. لذا وقتی که فتنه در جامعه گام می گذارد، مردم آن را نمی شناسند و چه بسا به استقبال آن می روند و از آن حمایت می کنند؛ ولی وقتی آتش فتنه خاموش شد و توانایی و اقتدار خود را از دست داد، پرده ها کنار می رود و سیمای زشت آن برای مردم ظاهر می گردد. #خطبه_93