✅پرسش: کودکان قد و نیم قدی دارم. شوهرم معتاد است. اخلاقش خوب است اما وقتی به مواد مشغول می شود خیلی اعصابم را خرد می کند و به او فحاشی می کنم. از طرفی بچه ها هم هر چه می گویم گوش نمی کنند. آن ها را می زنم و بعدا پشیمان می شوم. چه کنم که کودکان لجبازم را نزنم و با شوهرم رفتار خوبی داشته باشم؟ قسمت اول 🌺پاسخ: لطفا حرف هاي مرا تاااا آخر بخوانيد. شما مادري متديّن و مهربان هستيد که دوست داريد با فرزندتان رابطه خوب و صميمي داشته باشيد. اما بايد بدانيد که تنبيه بدنيِ فرزند راه مناسبي براي مقابله با بداخلاقي هاي فرزندتان نيست. روانشناسان و دانشمندان تعليم و تربيت در مورد تنبيه بدنيِ کودک معتقدند که اين روش اثربخشي ندارد. زيرا تا زماني که تنبيه به کار مي رود، عادت هاي اشتباهِ کودک کم نمي شود. دلايلِ روانشناسان عليه استفاده از تنبيه را به صورت خلاصه مي گويم: - تنبيه در دراز مدتْ بي تأثير است. خود شما فرزندتان را بارها تنبيه کرده ايد؛ ولي فرزندتان دوباره همان کارهاي اشتباه را انجام داده است. - تنبيه اثراتِ احساسيِ بدي بر کودک دارد. بچه اي که تنبيه مي شود مي ترسد و اين ترسِ او به هر چيزي که هنگام تنبيه وجود دارد گسترش پيدا مي کند. مثلا اگر دقت کنيد، مي بينيد فرزند شما از اتاقي که در آن بيشتر تنبيه مي شود متنفر است. يا اگر فرزندتان را با وسيله خاصي (دمپايي مثلا) تنبيه کنيد، فرزندتان از آن وسيله متنفر مي شود. - تنبيه به کودک نشان مي دهد که چه کاري انجام ندهد؛ اما اينکه چه کاري انجام دهد را به او نمي گويد. مثلا شما با تنبيه دخترتان به او مي گوييد که پسرتان را کتک نزند. اما با اين کتک، به فرزندتان نمي فهمانيد از او انتظار داريد با برادرش چگونه رفتار کند و چه رفتاري درست است. ضمن اينکه اگر هنگام تنبيه به فرزندتان بگوييد:«بايد با داداشت مهربان باشي»، چون با تنبيه رابطه شما با فرزندتان خراب شده، او به اين نصيحت تان گوش نمي دهد. - وقتي شما فرزندتان را تنبيه مي کنيد، به او ياد مي دهيد که بعضي وقت ها مي توان به ديگران صدمه زد. اين مسأله خيليييي خطرناک است. فرزند شما در اين تنبيه ها مي فهمد که او هم وقتي قدرت پيدا کرد، مي تواند به افرادي که قدرت کمتري دارند صدمه بزند. - کودکي که تنبيه مي شود، وقتي عاملِ تنبيه حضور نداشته باشد، دوباره همان رفتارهاي اشتباه را انجام مي دهد. از اطرافيان خود بپرسيد که فرزندتان در هنگام نبودن شما چطور رفتار مي کند. بچه شما با تنبيه ها يادگرفته که فقط هنگام حضور شما رفتارهاي اشتباه را ترک کند؛ اما وقتي شما نيستيد، دليلي براي ترک رفتارهاي اشتباه نمي بيند. - تنبيه باعث مي شود کودک نسبت به فرد تنبيه کننده و ديگرانْ پرخاشگر شود. - تنبيه باعث مي شود يک رفتار اشتباه، جانشينِ رفتار اشتباهِ ديگري شود. مثلا کودکي به به خاطر ريخت و پاش تنبيه مي شود، معمولا يک بچه گريه کُن و ضعيف بار مي آيد. پ🔹ژوهش هاي روانشناسان نشان داده که تنبيه هاي شديد باعث مي شود فرد تنبيه شده در آينده به يک بزرگسالِ خشن و پرخاشگر تبديل شد. اجازه دهيد يک نمونه واقعي که در ايران اتفاق افتاد را براي تان بگويم: 👈🏽محمد بيجه، فردي بود بيست ساله که در سال هاي 81 و 82 در مدت نوزده ماه، هفده کودکِ هفت تا چهارده ساله را مورد اذيّت و آزار قرار داد و به طرز فجيعي به قتل رساند. او همچنين دو مرد و يک زن را نيز به قتل رسانده بود. در مصاحبه اي که او با دکتر غلامعلي افروز (استادِ ممتاز روانشناسيِ ايران) و جمعي از کارشناسان داشته و من فيلم اين مصاحبه را دارم، او به کتک ها و تنبيه هايِ بدنيِ پدرش اشاره کرد. اين همان است که گفتم:«وقتي شما فرزندتان را تنبيه مي کنيد، به او ياد مي دهيد که بعضي وقت ها مي توان به ديگران صدمه زد». 🌱پسْ از امروز و همين لحظه که اين متن را مي خوانيد تصميم جدّي بگيريد که ديگر فرزندتان را تنبيه بدني نکنيد. اگر تصميم جدّي بگيريد که ديگر دخترتان را کتک نزنيد و به جاي آن، از روش هاي صحيح براي جلوگيري از کتک زدنِ دخترتان استفاده کنيد، از اين گناه توبه کرده ايد و خداوند متعال گناهان گذشته شما را مي بخشد. 🔵ارسال سوالات از طریق ربات پیام رسان بله 👇👇👇 https://ble.im/pasokhgoo_ir_bot 🌎 مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈 #مشاوره #تربیت_فرزند #فرزندپروری