ولي بين امام سجاد عليه‌السلام و اميرالمؤمنين عليه‌السلام دو تفاوت است 1-سرمايه گذاري كه پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم براي اميرالمؤمنين عليه‌السلام به شكل ويژه انجام داد براي امام سجاد عليه‌السلام به شكل ويژه انجام نگرفت، به شكل آب آري، ‌مصداق آيه تطهيرند، ‌مصداق آيه قرآن، اما غير از اين است كه بگويد، من شهر علم هستم علي دروازه‌اش است، أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِيٌ‏ بَابُهَا- و صدها حديث از پيامبر عليه‌السلام درباره اميرالمؤمنين عليه‌السلام مي‌خواهيم داشته باشيم سرمايه گذاري حلالي انجام گرفت كه بخشي از آن را در دعای ندبه شما زمزمه مي‌كنيد، اين يك فرق، يك فرق كه آقا امام مجتبي عليه‌السلام كه وقتي به او گفته مي‌شود السلام عليك يا اميرالمؤمنين فرمود نگوييد، اميرالمؤمنين فقط باباي ما است،‌ نه ما، يك فرق است كه امام صادق عليه‌السلام مي‌فرمايد: (نحن العالمون و علي اميرنا) فرق است، فرقي كه پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم بگويد علي عليه‌السلام چند تا امتياز دارد كه من هم ندارم،‌ علي امتيازش داشتن همسري چون زهرا عليها السلام است پدر عيالي چون من مادر عيالي چون خديجه عليها السلام و چندين امتياز ديگر را فرمود من هم از اين امتيازات بي بهره‌ام، آقا‌ي امام احمد حنبل 840 و خورده‌اي از پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم درباره‌ي اميرالمؤمنين عليه‌السلام دركتاب مسندش جمع كرده و چنين سرمايه گذاري براي امام سجاد عليه‌السلام نبود، بله مصداق سفينه نجات قبول، ‌آري مصداق آيه ابرار، اما سرمايه گذاري خاص صورت نگرفت امتياز دوم كه اميرالمؤمنين عليه‌السلام داشت و هيچ كس نداشت چه برسد به زين العابدين عليه‌السلام پشتوانه زهرا‌ي مرضيه عليها‌السلام بود اميرالمومنين عليه‌السلام درست است مواجه شد با آن ارتداد جامعه اما زهرا عليها‌السلام ملاك حق است، معيار حق است، رضايتش رضاست خداست، خشمش، خشم خدا است، چهارده قرن در تاريخ اسلامي عبور مي‌شود كسي جرأت نمي كند بگويد به زهراسلام عليها اهانت شد، ما مي‌گوييم به زهرا اهانت شد، خودشان مي‌گويند غلط كردند كه به زهرا عليها‌السلام اهانت كنند، كي مي‌توانست به زهرا عليها‌السلام اهانت كند، يه متوكلي پيدا شد، ‌يك ناسزايي به زهراي مرضيه عليها‌السلام گفت، پسر متوكل عباسي بابا را كشت، زهرا عليها‌السلام جايگاهش در بين امت اسلامي، جايگاه ويژه‌اي بود، و لذا اميرالمؤمنين عليه‌السلام به زهرا پناه مي‌برد، يك رئيس دانشگاهي را به خاطر خط بازي داشتند عوض مي‌كردند، در آن جلسه من سخنران بودم، ‌رئيس دانشگاه خانم سيده بود، فاضله وعالمه بود، فوق تخصص يك رشته‌ي پزشكي بود،‌ ديدم پناه برد به زنش، گفت من مشكل ندارم اين شغل را از ایشان بگيريد، ‌و من همسرم فلاني است علاوه بر آن كه تخصص بالا دارد عقايد فراواني هم دارد من شروع كردم به گريه كردن بعضي‌‌ها متوجه گريه‌ي من شدند گفتن، گريه مي‌كني؟ گفتم تازه فهميدم اميرالمؤمنين عليه‌السلام چرا به زهرا پناه مي‌برد. وگرنه در خانه را مي‌كوبند مرد خانه مي‌رود پشت در، نه بچه‌ي خانه مي‌رود پشت در،‌ نه كنيز خانه مي‌رود پشت در، زن خانه پشت درنمي رود آن هم كدام زن بانويي كه سيده‌ي زنان عالم و به تعبير امام صادق عليه‌السلام همه‌ي انسانهاي عالم بانويي كه امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف بگويد اگر براي هركس اسوه هست، اسوه و الگوي زندگي من و قيام من و نهضت من و كار من زهراي مرضيه عليها‌السلام است، ممكن است شما به من ايراد بگيريد، يك امام سجاد عليه‌السلام هم پشتيبان داشت،‌ قبول داريم كي؟ زينب كبري عليها‌السلام او هم پشتيبان داشت، ‌اما سرمايه گذاري كه براي زهرا عليها‌السلام شده بود، ‌براي زينب عليها‌السلام نشده بود،‌ به زهرا كسي جرأت نمي ‌كرد نامش را بي ادبانه به زبان بياورد، ‌اگر آن حتاكي و آن گستاخي و آن جسارتي كه ما در تاريخ داريم و بعضي از علماي اهل سنت هم دارند ولي تمام اهل سنت عمده‌ي اهل سنت انكار مي‌كنند، ‌ولي به زنيب تازيانه مي‌زدند، ‌به زينب ناسزا مي‌گفتند، پشتوانه اي كه وقتي سكينه خاتون از كنار بدن بابا مي‌خواهد عبور كند، گفت بابا اگر نامحرم نبوند، به عمه ام مي‌گفتم بدن را برهنه كند، ‌