بمباران شیمیایی حلبچه (به کردی: کیمیابارانی ھەڵەبجە) یا کشتار حلبچه، یک حمله شیمیایی توسط نیروهای تحت امر صدام در شهر حلبچهٔ کردستان عراق بود که در ۲۵ اسفند ۱۳۶۶ و طی روزهای پایانی جنگ ایران و عراق اتفاق افتاد.این بمباران بخشی از عملیات گسترده‌ای به‌نام عملیات انفال بود که بر ضد ساکنان مناطق کردنشین عراق انجام گرفت.توقف پیشروی نیروهای ایرانی و پیشمرگه‌ها در جریان عملیات ظفر ۷ از دیگر اهداف این عملیات بود. در پی عملیات والفجر ۱۰ و تصرف بخش‌هایی از کردستان عراق به‌دست نیروهای ایران در اواخر سال ۱۳۶۶ که منجر به استقبال مردم این مناطق از نیروهای ایرانی شد، صدام حسین به پسرعمو و معاون خود، علی حسن المجید معروف به علی شیمیایی، دستور بمباران شیمیایی این مناطق را داد. در پی این حمله حدود پنج هزار تن از مردم حلبچه که عموماً غیرنظامی بودند کشته شدند. بر اساس بررسی‌های سازمان ملل متحد، در این حمله، از گاز خردل و چند ماده شیمیایی عامل اعصاب نامعلوم، استفاده شده‌است.این حمله از سوی محکمه عالی کیفری عراق به‌صورت رسمی به‌عنوان نسل‌کشی مردم کرد عراق شناخته شد. فرمانده این عملیات، علی حسن المجید، توسط محکمهٔ عراق، به‌دلیل صدور فرمان انجام عملیات، گناهکار شناخته و در سال ۲۰۱۰ اعدام شد. حمله شیمیایی به حلبچه، همچنان به‌عنوان بزرگ‌ترین حملهٔ شیمیایی مستقیم به یک منطقهٔ شهرنشین در تاریخ باقی‌مانده‌است