. کدام اجماع؟ 🔹برخی مخاطبان می پرسند کدام اجماع ؟ و منظورشان این است که کدام نامزد باید به نفع دیگری کنار برود؟ لابد اگر اجماع بر سر نامزد مطلوب شأن باشد، با اشتیاق استقبال می کنند و اگر خلاف آن باشد ، پس می زنند و درباره برتری نامزد مد نظر خود استدلال می کنند. ♦️بی تردید، هر کدام نامزدهای مورد بحث، نقاط قوت و ضعف خود را دارند و هیچ یک، به جامع الاطرفی آیت الله رئیسی (ره) نیستند. (بماند که آن شهید والامقام هم مورد غفلت و ناسپاسی برخی خودی ها بود.). اما اقتضای مصلحت این است که برای افزایش آرای نامزد جبهه انقلاب، تنازل و اجماع صورت گیرد. 🔹به نظر می رسد اگر حامیان و طرفداران اجازه بدهند که خود نامزدهای محترم در این باره تعامل همفکری کنند، منطقی تر، و امکان ائتلاف بسیار بیشتر است. ♦️نهایتا باید به نامزدها و حامیان آنها این رویداد پر تکرار را یادآور شد که چه در جنگ های صدر اسلام و چه در دفاع مقدس، چنان روح گذشت و ایثار حاکم بود که وقتی می خواستند به یک رزمنده مجروح، جرعه ای آب بنوشانند و آب کم بود، هر رزمنده به نفر کنار دست خود اشاره می کرد تا او را سیراب کنند، و نفر دوم اصرار می کرد آب را به رزمنده مجروح سوم برسانند. گاه، به شهادت رسیدند، اما لب به آب نزدند تا دیگری سیراب شود. 🔹اکنون نوبت ماست که از کمال طلبی بی حد و مرز و حداکثری -اما احتمالا، منتهی به نتیجه‌ای به غایت نامطلوب - عبور کنیم و با رسیدن به اجماع بر سر یک نامزد (پس از انجام مناظرات و شفاف تر شدن احتمالات آرا)، امیدواری را در جبهه انقلاب دو چندان کنیم. ♦️پیروزی ما در این همدلی و ائتلاف است و نه تصلب بر سر این یا آن نامزد. IMANImohamad