🔸 نکته اخلاقی - روز نوزدهم 💠 اعتراف کنیم... 🕯 در روایت در کتاب شریف کافی هست مردى از بنى‌اسرائيل چهل سال خدا را عبادت كرد. سپس يك قربانى كرد ولى خدا این قربانی را از او قبول نکرد. "فَقَالَ لِنَفْسِهِ مَا أُتِيتُ إِلاَّ مِنْك وَ مَا اَلذَّنْبُ إِلاَّ لَك" به خودش گفت: هر چه هست از خودت است و خودت گناهكارى. خودت خراب کردی. "فَأَوْحَى اَللَّهُ تَعَالَى إِلَيْهِ ذَمُّكَ نَفْسَكَ أَفْضَلُ مِنْ عِبَادَتِكَ أَرْبَعِينَ سَنَة" خداوند متعال به او وحى فرمود: مذمّتى كه از خودت كردى از عبادت چهل ساله‌ات بهتر بود. ❇️ «یَقَظه» و بیداری همان حالتی است که یک باره انسان را بلند می‌کند و به خودش می‌گوید چقدر من خراب کرده‌ام. انسان به این فهم می‌رسد که بگوید: «من به خودم خیانت کردم. من پرده‌ی ربوبی را دَریدم. من حریم ربوبی را پاره کردم.» این یک فهم می‌خواهد که انسان به این نقطه برسد. 🤲 در دعای کمیل بعد از آن همه قَسم‌هایی که دارد و خدا را به رحمت و علمش و ... قسم می‌دهد؛ بعد از آن چه می‌گوید؟ «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَهْتِكُ الْعِصَمَ» خدایا من پرده‌دری کردم، من بی‌حیایی کردم. مرا ببخش. 💡 نهیب‌های بیداری فوق‌العاده در ادعیه‌ داریم که اگر ما را به خودمان واگذار کنند، نمی‌دانستیم به خدا چه بگوییم. ولی این ادعیه، حرف زدن را در دهان آدم می‌گذارد. ◾️◾️◾️◾️◾️◾️ کانال رصد @salehinrasad