🌱|اخلاق عملے را باید از ابراهیم هادے آموخت. 📝』یادم هست در ارتفاعات کوره‌موش، در همان روزهاے اول، چهار اسیر گرفتیم. ما در یکے از خانه‌هاے ابتداے شهر مستقر بودیم. همراه با ابراهیم، این چهار اسیر را به خانه آوردیم تا چند روز بعد به پادگان ابوذر منتقل شوند. آن سوے حیاط، یڪ اتاق با درب آهنے وجود داشت. رفقا پیشنهاد کردند که اسرا را به آنجا منتقل کنیم و دربش را قفل کنیم. ابراهیم قبول نکرد. گفت: «اینها مهمان ما هستند.» گفت: آقا ابرام چے می‌گی؟ اینها اسیر جنگے هستند. یه وقت فرار می‌کنند. ابراهیم گفت: «نه، اگر برخورد ما صحیح باشد مطمئن باش هیچ کارے نمی‌کنند». دستان اسرا را باز کرد و آورد داخل اتاق. سفره ناهار پهن شد. نان و کنسرو را آوردم. تعداد کنسروها کم بود. با تقسیم‌بندے ابراهیم، خودمان هر دو نفر یڪ کنسرو خوردیم، اما به اسراے عراقی، هر نفر یڪ کنسرو دادیم! عراقی‌ها زیرچشمے شاهد این اتفاقات بودند. می‌دیدند که قرار بود آنها را زندانے کنیم، اما حالا در بهترین حالت در کنار ما هستند. آنها می‌دیدند؛ همان چیزے که ما می‌خوریم حتے بهتر از آن را براے اسرا می‌آوریم. دو روز گذشت. ابراهیم به من گفت: «حمام را روشن کن.» من هم آبگرمکن را روشن کردم و حمام آماده شد. ابراهیم چهار دست لباس زیر تهیه کرد و یکے یکے اسراے عراقے را به حمام فرستاد تا تمیز شوند. عصر همان روز ابراهیم به پادگان ابوذر رفت. همان موقع یڪ خودرو براے انتقال اسرا به محل استقرار ما آمدند. اسراے عراقے گریه می‌کردند و نمی‌رفتند! مرتب هم اسم ابراهیم را صدا می‌کردند. با بی‌سیم تماس گرفتم و ابراهیم برگشت. اسراے عراقے یکے یکے با او دست و روبوسے و خداحافظے کردند. آنها التماس می‌کردند که پیش ابراهیم بمانند ولے قانون چنین اجازه‌اے به ما نمی‌داد. 🍃|واین است نشانه ے اخلاق و رفتار خوش #شهید_ابراهیم_هادے 🌱شــًٍاًٍدًٍیــًٍ اًٍرًٍوًٍاًٍحــًٍ طـیــًٍبــًٍهًٍ شــًٍهًٍدًٍاً صــًٍلــًٍوًٍاًٍتــًٍ 🔻عشق‌ یعنی‌ یه‌ پلاک 🔻 🆔 @pelak_shohadaa