ماه ، ماه شعبان، یک آمادگاهى است براى اینکه انسان در ماه مبارک بتواند با آمادگى وارد شود. در درجه‌ى اول، آمادگى به توجه و حضور است؛ خود را در محضر دانستن همه‌ى حالات خود را، حرکات خود را، نیّات خود را، خطورات قلبى خود را در معرض و محضر علم الهى دانستن؛ و اگر این حاصل شد، آن وقت توجه ما به کارهایمان، به حرفهایمان، به رفت‌وآمدهایمان، به سکوتمان، به گفتنمان، بیشتر خواهد شد؛ توجه میکنیم که چه میگوئیم، کجا میرویم، چه اقدامى میکنیم، علیه چه‌کسى حرف میزنیم، به نفع چه‌کسى حرف میزنیم. وقتى انسان از حال خارج شود، توجه کند که دارد دیده میشود، طبعاً میکند. با این حالت، با یک طهارتى، با یک نزاهت و پاکیزگى‌اى، انسان وارد ماه رمضان شود آن وقت در محضر ضیافت الهى حداکثر بهره را خواهد برد. ماه رجب را با این چشم نگاه کنید. رهبر انقلاب ، دیدار اقشار مختلف مردم ۱۳۹۲/۲/۲۵ 💫