در محضر قرآن کریم: ✅ ذَلِكَ الَّذِى يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ قُلْ لَّا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِى الْقُرْبَى‌ وَ مَن يَفْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْناً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ (شوری/۲۳) 🔹این(فضل بزرگ) چیزى است كه خداوند به بندگانش، آنان كه ایمان آورده و كارهاى شایسته انجام داده‌اند بشارت مى‌دهد.(اى پیامبر! به مردم) بگو: من از شما بر این (رسالت خود) هیچ مزدى جز مودّت نزدیكانم را نمى‌خواهم و هر كس كار نیكى انجام دهد، براى او در نیكویى آن مى‌افزاییم. همانا خداوند بسیار آمرزنده و قدردان است. 🔸 شعار تمام انبیا این بود كه ما جز از پروردگارمان پاداشى نمى‌خواهیم (شعراء/۱۰۹ تا ۱۲۷) البتّه شكى نیست كه مراد انبیا این بود كه ما پاداش مادى نمى‌خواهیم، ولى اطاعت كردن و هدایت شدن شما را مى‌خواهیم، زیرا همه آنان پس از آنكه درخواست مزد را منتفى دانستند، تقوا و اطاعت از خدا را سفارش مى‌كردند: «فاتقوا اللّه و اطیعون» 🔸پیامبر اکرم(ص) نیز از مردم درخواست مزد مادى نداشت، ولى چندین مرتبه از طرف خداوند با كلمه «قل» مأمور شد تا مزد معنوى را كه به نفع خود مردم است، از مردم تقاضا كند: «قل ما سألتكم من أجر فهو لكم»(سبأ/۴۷) این مزد معنوى نیز در دو تعبیر آمده است. یک بار مى‌فرماید: من هیچ مزدى نمى‌خواهم جز آنكه هر كه خواست راه خدا را انتخاب كند، «الّا من شاء ان یتّخذ الى ربّه سبیلا»(فرقان/۵۷) و یک بار در این آیه كه مى‌فرماید: «لا اسئلكم علیه اجرا الّا المودّة فى القربى» 🔸بنابر این مزد رسالت دو چیز است: یكى انتخاب راه خدا و دیگرى مودّت قربى‌. جالب آنكه در هر دو تعبیر كلمه «الّا» مطرح شده است، یعنى مزد من تنها همین مورد است. با كمى تأمل مى‌فهمیم كه باید راه خدا و مودّت اهل بیت یكى باشد. از طرفى این مودّت و محبت با دو چیز ملازم است: معرفت و اطاعت. البته این مزد، ضامن بقای شریعت محمدی (ص) است. ✅کانال روابط عمومی خلیج فارس          ┄┅┅┅┅❁🇮🇷❁┅┅┅┅┄ https://eitaa.com/polic_6446