اَعوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيطانِ الرَّجيم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ 🔵 درسی بزرگ از مکتب امام حسن علیه السلام 🔻از سخنان حضرت امام حسن مجتبى عليه السلام است كه مى ‏فرمايد: «عجب است از كسانى كه درباره مأكولات و خوردنيهاى خود فكر مى‏‌كنند اما درباره معقولات و ياد گرفتنى‏‌هاى خود هيچ گونه زحمتِ انديشه‌اى به خود راه نمى‌دهند. 🔻انسان از فقر و كمبود طبعاً گريزان است، اگر احساس نقص و فقر در يک گوشه زندگى خود مى‏‌كند، تا حد امكان تلاش مى‏‌كند كه آن نقص را تكميل و آن فقر را برطرف سازد. 🔻چيزى كه هست نقصها و فقرهاى مادى خيلى واضح و محسوس است، برخلاف فقرها و نقصهاى معنوى. 🔻 مثلاً فقر مالى را همه كس حس مى‏‌كند و لهذا طبعاً تلاش مى‏‌كند كه با اين نوع فقر مبارزه كند و گاه اين تلاش به حد افراط مى‌رسد و به صورت حرص و طمع در مى‏‌آيد و منشأ خرابيها و ظلمها و حق‏ كشى‌هايى در اجتماع مى‏‌گردد. 🔻و همچنين فقر شأن و حيثيت؛ هركسى زود مى‏ فهمد كه چقدر در جامعه آبرو و حيثيت دارد و چقدر از اين لحاظ كسرى دارد و لهذا دائماً در فكر جبران اين كسری‌ها برمى‌آيد. و همچنين است فقر و نقص‏‌هاى‏ عضوى و اندامى. 🔻 ولى فقرهاى معنوى از قبيل فقر در تربيت و ادب، كمتر براى خود شخص قابل ادراک است. 🔸 كسى كه فاقد ادب معاشرت و اخلاق انسانى و تربيت صحيح اجتماعى است خودش كسرى خودش را از اين لحاظ نمى‏‌فهمد، خصوصاً اگر اخلاق زشت وى در روحش رسوخ يافته باشد و به اصطلاح ملكه شده باشد و بالاخص اگر آن طرز اخلاق در اجتماع هم معمول و شايع باشد، ديگر در اين صورت آن خُلق زشت در نظر او نیکو و قابل دفاع است و هميشه از طرز رفتار خودش و هم مسلكانش حمايت هم مى‏‌كند. 🔻 از همين قبيل است فقر علمى و فكرى، آدم جاهل و كم خرد چيزى را كه هرگز احساس نمى‏‌كند همان جهالت و كم خردى است. 🔻پس علت اينكه بشر درباره مأكولات و خوردنيهاى خود مى‏‌انديشد و تلاش مى‏‌كند اما درباره معقولات و تحصيل انديشه صحيح تلاش و كوشش نمى‌‏كند همان منتهاى جهالت و كم خردى اوست. 📚 مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (حكمتها و اندرزها، ج‏لد ۲۲، صفحه: ۱۹۳-۱۹۲- با تلخیص و ویرایش