است، خوش بحال کسانی که هم زنجیر می‌زنند! و هم زنجیری از پای گرفتاری باز می‌کنند هم سینه می‌زنند! و هم سینه‌ی دردمندی را از غم و آه نجات می‌دهند هم اشک می‌ریزند! و هم اشک از چهره‌ی انسانی پاک می‌کنند هم سفره می‌اندازند! هم نان از سفره کسی نمی‌برند آنوقت با افتخار می‌گویند: پرچمت همیشه بالاست دکترالهی‌قمشه ای ⚑ ⚑ ⚑