بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ‌ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی‌ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ [ﺭﺍﺳﺨﺎﻥ ﺩﺭ ﻋﻠﻢ میﮔﻮﻳﻨﺪ:] «ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ! ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩی، ﺩﻝﻫﺎی ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ ﻣﺎﻳﻞ ﻣﮕﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮی ﺧﻮﺩ ﺭحمتی ﺑﺮ ﻣﺎ ﺑﺒﺨﺶ. ﺑﻪ ﺭﺍستی ﻛﻪ ﺗﻮ ﺧﻮﺩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩﺍی.(٨) رَبَّنَا إِنَّكَ جَامِعُ النَّاسِ لِيَوْمٍ لَّا رَيْبَ فِيهِ إِنَّ اللَّهَ لَا يُخْلِفُ الْمِيعَادَ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ! ﺗﻮ ﻣﺮﺩم ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﺯی ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ شکی ﻧﻴﺴﺖ، ﺟﻤﻊ ﺧﻮﺍهی ﻛﺮﺩ. ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﻭﻋﺪﻩی ﺧﻮﺩ ﺗﺨﻠّﻒ ﻧﻤﻰﻛﻨﺪ.»(٩) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَن تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُم مِّنَ اللَّهِ شَيْئًا وَأُولَٰئِكَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﻛﻔﺮ ﻭﺭﺯﻳﺪﻧﺪ، ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ [ﻋﺬﺍﺏ] ﺧﺪﺍ [ﺩﺭ ﻗﻴﺎﻣﺖ] ﻫﻴﭻ ﺑﻪ ﻛﺎﺭﺷﺎﻥ نمیﺁﻳﺪ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺧﻮﺩ، ﻫﻴﺰم ﺩﻭﺯﺧﻨﺪ.(١٠) كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَاللَّهُ شَدِيدُ الْعِقَابِ [ﺷﻴﻮﻩ ﻯ ﻛﻔّﺎﺭ ﺩﺭ ﺍﻧﻜﺎﺭ ﻭ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﺣﻘﺎﻳﻖ،] ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺭﻭﺵ ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎﻥ ﻭ ﻛﺴﺎنی ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺁﻳﺎﺕ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﭘﺲ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ [ﻛﻴﻔﺮ] ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﺸﺎﻥ ﮔﺮﻓﺖ. ﻭ ﺧﺪﺍ ﺳﺨﺖ ﻛﻴﻔﺮ ﺍﺳﺖ.(١١) قُل لِّلَّذِينَ كَفَرُوا سَتُغْلَبُونَ وَتُحْشَرُونَ إِلَىٰ جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمِهَادُ ﺑﻪ ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﻛﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﮕﻮ: «[ﺍﺯ ﭘﻴﺮﻭﺯی ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺍُﺣُﺪ، ﺷﺎﺩ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ،] ﺑﻪ ﺯﻭﺩی ﺷﻜﺴﺖ میﺧﻮﺭﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺟﻬﻨّﻢ ﺭﺍﻧﺪﻩ میﺷﻮﻳﺪ. ﻭ ﭼﻪ ﺑﺪ ﺟﺎﻳﮕﺎهی ﺍﺳﺖ!»(١٢) قَدْ كَانَ لَكُمْ آيَةٌ فِي فِئَتَيْنِ الْتَقَتَا فِئَةٌ تُقَاتِلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَأُخْرَىٰ كَافِرَةٌ يَرَوْنَهُم مِّثْلَيْهِمْ رَأْيَ الْعَيْنِ وَاللَّهُ يُؤَيِّدُ بِنَصْرِهِ مَن يَشَاءُ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّأُولِي الْأَبْصَارِ ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﺩﺭ ﺩﻭ ﮔﺮﻭهی ﻛﻪ [ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺑﺪﺭ] ﺑﺎ ﻫﻢ ﺭﻭﺑﻪ ﺭﻭ ﺷﺪﻧﺪ، ﺑﺮﺍی ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎﻧﻪ [ﻭ ﺩﺭﺱ ﻋﺒﺮتی] ﺑﻮﺩ: ﮔﺮﻭهی ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﻧﺒﺮﺩ میﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﺩﻳﮕﺮ ﻛﻪ ﻛﺎﻓﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﻮﺩ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﻭ ﺑﺮﺍﺑﺮ میﺩﻳﺪﻧﺪ [ﻭ ﺍﻳﻦ ﻋﺎملی ﺑﺮﺍی ﺗﺮﺱ ﺁﻧﺎﻥ میﺷﺪ] ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ، ﺑﻪ ﻳﺎﺭی ﺧﻮﺩ ﺗﺄﻳﻴﺪ میﻛﻨﺪ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺑﺮﺍی ﺍﻫﻞ ﺑﻴﻨﺶ، ﭘﻨﺪ ﻭ ﻋﺒﺮﺕ ﺍﺳﺖ.(١٣) زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِينَ وَالْقَنَاطِيرِ الْمُقَنطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَٰلِكَ مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاللَّهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَآبِ ﻋﺸﻖ ﻭ ﻋﻠﺎﻗﻪ ﺑﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺯﻳﺎﺩ ﺍﺯ ﻃﻠﺎ ﻭ ﻧﻘﺮﻩ ﻭ ﺍﺳﺒﺎﻥ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﻭ ﭼﻬﺎﺭﭘﺎﻳﺎﻥ ﻭ ﻛﺸﺖ ﺯﺍﺭﻫﺎ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺷﻬﻮﺍﺕ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻫﺎی ﻧﻔﺴﺎنی ﺍﺳﺖ، ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﻣﺮﺩم ﺟﻠﻮﻩ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ، [ﺩﺭ ﺣﺎلی ﻛﻪ] ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺑﻬﺮﻩﺍی ﮔﺬﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﺎنی ﺩﻧﻴﺎﺳﺖ ﻭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎمِ ﻧﻴﻜﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺳﺖ.(١٤) قُلْ أَؤُنَبِّئُكُم بِخَيْرٍ مِّن ذَٰلِكُمْ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَأَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ ﺑﮕﻮ: «ﺁﻳﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﻴﺰﻯ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺧﺒﺮ ﺩﻫﻢ؟ ﺑﺮﺍی ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﺗﻘﻮﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻧﺰﺩ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺑﺎﻍ ﻫﺎیی [بهشتی] ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺯﻳﺮ [ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ] ﺁﻥ ﻧﻬﺮﻫﺎ ﺟﺎﺭی ﺍﺳﺖ. ﺑﺮﺍی ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ [ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪ] ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻭ ﻫﻤﺴﺮﺍنی ﭘﺎﮎ [ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺩﺍﺷﺖ] ﻭ ﺭﺿﺎ ﻭ ﺧﺸﻨﻮﺩی ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ [ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺎﻟﺸﺎﻥ میﺷﻮﺩ]. ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻴﻨﺎﺳﺖ.»(١٥) #قرآن کریم #سوره_آل‌عمران آیات ۸ الی ۱۵