بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
ﺑﻪﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ
وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَبِذِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينِ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبَىٰ وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَنبِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ مَن كَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا
ﻭ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺳﺘﻴﺪ ﻭ ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﺭﺍ ﺷﺮﻳﮏ ﺍﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺪﻫﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ نیکی ﻛﻨﻴﺪ، ﻭ ﺑﻪ ﺑﺴﺘﮕﺎﻥ ﻭ ﻳﺘﻴﻤﺎﻥ ﻭ ﺑﻴﻨﻮﺍﻳﺎﻥ ﻭ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪی ﻧﺰﺩﻳﮏ ﻭ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪی ﺩﻭﺭ ﻭ ﻳﺎﺭ ﻫﻤﻨﺸﻴﻦ ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﺯﻳﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﺮﺩﮔﺎﻧﺘﺎﻥ [ﻧﻴﺰ نیکی ﻛﻨﻴﺪ.]
ﺑﻰ ﮔﻤﺎﻥ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ، ﻫﺮ ﻛﻪ ﺭﺍ ﻣﺘﻜﺒّﺮ ﻭ ﻓﺨﺮﻓﺮﻭﺵ ﺑﺎﺷﺪ، ﺩﻭﺳﺖ نمی ﺩﺍﺭﺩ. (٣٦)
الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَيَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَيَكْتُمُونَ مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا
[ﻫﻤﺎﻥ] ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺨﻞ میﻭﺭﺯﻧﺪ ﻭ ﻣﺮﺩم ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺑﺨﻞ ﻭﺍ میﺩﺍﺭﻧﺪ، ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﻓﻀﻞ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ، ﭘﻨﻬﺎﻥ میﺩﺍﺭﻧﺪ.
[ﺍﻳﻦ ﻋﻤﻞ، ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﺯ ﻛﻔﺮﺷﺎﻥ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ] ﻭ ﻣﺎ ﺑﺮﺍی ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﻋﺬﺍبی ﺧﻮﺍﺭﻛﻨﻨﺪﻩ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻛﺮﺩﻩﺍﻳﻢ. (٣٧)
وَالَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَمَن يَكُنِ الشَّيْطَانُ لَهُ قَرِينًا فَسَاءَ قَرِينًا
ﻭ ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻭی ﺭﻳﺎ ﻭ ﺑﺮﺍی ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﻪ ﻣﺮﺩم ﺍﻧﻔﺎﻕ میﻛﻨﻨﺪ، ﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ، ﻭ کسی ﻛﻪ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﻫﻤﺪم ﺍﻭ ﺑﺎﺷﺪ، ﭼﻪ ﺑﺪ ﻫﻤﺪمی ﺍﺳﺖ! (٣٨)
وَمَاذَا عَلَيْهِمْ لَوْ آمَنُوا بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَنفَقُوا مِمَّا رَزَقَهُمُ اللَّهُ وَكَانَ اللَّهُ بِهِمْ عَلِيمًا
ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺍﻳﻤﺎﻥ میﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪﺍ، ﺭﻭﺯﻯ ﺷﺎﻥ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﻔﺎﻕ میﻛﺮﺩﻧﺪ، ﭼﻪ ﺯﻳﺎنی ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺍﺷﺖ؟ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﻧﻴّﺖ ﺁﻧﺎﻥ ﺁﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ. (٣٩)
إِنَّ اللَّهَ لَا يَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ وَإِن تَكُ حَسَنَةً يُضَاعِفْهَا وَيُؤْتِ مِن لَّدُنْهُ أَجْرًا عَظِيمًا
ﺑﻰ ﮔﻤﺎﻥ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺫﺭّﻩﺍی ﻫﻢ ﺳﺘﻢ نمیﻛﻨﺪ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﻛﺎﺭ نیکی ﺑﺎﺷﺪ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﻭ ﭼﻨﺪﺍﻥ میﻛﻨﺪ، ﻭ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻴﺰ ﭘﺎﺩﺍشی ﺑﺰﺭﮒ میﺑﺨﺸﺪ. (٤٠)
فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِن كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَىٰ هَٰؤُلَاءِ شَهِيدًا
ﭘﺲ ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎم ﻛﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺍمّتی، ﮔﻮﺍهی [ﺑﺮ ﺍﻋﻤﺎﻟﺸﺎﻥ] ﺑﻴﺎﻭﺭﻳﻢ ﻭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﻮﺍﻩ ﮔﻴﺮﻳﻢ، [ﺣﺎﻟﺸﺎﻥ] ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ؟ (٤١)
يَوْمَئِذٍ يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَعَصَوُا الرَّسُولَ لَوْ تُسَوَّىٰ بِهِمُ الْأَرْضُ وَلَا يَكْتُمُونَ اللَّهَ حَدِيثًا
ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ، ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﻛﻔﺮ ﻭﺭﺯﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺭﺍ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎنی ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺁﺭﺯﻭ میﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺍی ﻛﺎﺵ [ﺍﺯ ﺧﺎﮎ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﻭ] ﺑﺎ ﺯﻣﻴﻦ ﻳﻜﺴﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭﻟﻰ [ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﮔﻮﺍﻫﺎﻥ] ﻫﻴﭻ سخنی ﺭﺍ نمیﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻛﻨﻨﺪ. (٤٢)
#قرآن کریم
#سوره_النساء آیات ۳۶ الی ۴۲