خدا می‌داند دیگر این مطالب شب جمعه را ناباورانه می نویسم... چقدر سخت گذشت این روزها، چقدر تلخ بود و دردآور.... اما چه باید کرد... این مسیر را انتخاب کردیم و این راه را برگزیدیم و باید برویم و بدانیم که عاقبت ما چیزی جز شهادت نیست. چقدر این سال‌ها امتحان شدیم و به ابتلا گرفتار و نمی‌دانم در این مرحله آنچه را که سزاوار بودیم به ما ارزانی می‌کنند یا نه اما می‌دانم که دنیا دیگر ارزش خیلی از چیزها را ندارد. ما در این مسیر می‌رویم و می‌دانیم که پیروزی با ما است اما چه باید کرد که این پیروزی‌ها تلخ و محزون به دست می‌آیند....