حسین گفت: «می‌خواهی با اصحاب خود نماز گزاری؟» گفت: «نه بلکه تو نماز گزار و ما همه با تو نماز گزاریم» پس حسین نماز گزارد و همه به او اقتدا کردند... + از شرایط اقتدا کردن به پیش نماز، تایید عدالت اوست؛ پس آن‌ها بر این نظر بودند که حسین عادل بوده؟ + بله بر این باور بودند. _ مگر همین‌ها کسانی نبودند که نامه زدند ما تو را یاری می‌کنیم؟ - «يَقُولُونَ بِأَفْوَاهِهِمْ مَا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ» آنها چیزی را نزد حسین بر زبان آورده بودند که در دل‌هایشان نبود؛ باید حرف و دل یکی باشد وگرنه کار پیش نمی‌رود. _ چرا وقتی حسین فرمود: «ای مردم از خدا بترسید و حق را برای اهلش بشناسید، این دنیا دگرگون شده، خوشی‌هایش پشت کرده و رفته است، مؤمن را باید حق‌ جو و راغب لقای پروردگار باشد»، باز هم سر باز زدند؟ - آنها تفسیر پرسش خدا هستند در آیهٔ «أَرَضِيتُمْ بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا مِنَ الْآخِرَةِ ۚ » آیا واقعا دنیای بی‌حسین را به آخرت با‌‌ او ترجیح دادید؟! ...♡ ❤️