#برشی_از_کتاب #معنای_بندگی #آیت_الله_محمدجواد_فاضل_لنکرانی ✅ روشن است که هر اندیشه‌ای عبادت به‌حساب نمی‌آید، بلکه تنها انديشه‌ای عبادت محسوب می‌شود که انسان را از قعر امور مادی به مقام قرب الهی نایل سازد و موجب سعادت دین و دنیا و عقبای او شود. اندیشه‌ای که قلب انسان را از خواب غفلت بيدار می‌کند و سعادت ابدی او را تضمين می‌نماید. 🔻آری، چنین اندیشه‌ای عبادت است و برای ظهور و بروز همانند تمامی مظروف‌ها، نیازمند ظرف ویژه و بستر مناسب است و روزه، همان ظرف و بستر عبادی ویژه‌ای است برای مظروف عبادی تفکّر درست. 🔹بستری که انسان را به تفکّر درباره خیل بی‌شمار مخلوقات الهی می‌کشاند و باعث خضوع بیرونی و خشوع درونی انسان نسبت به خالق هستي مي‌گردد؛ از تفکر در بزرگی آسمان‌ها و کهکشان‌ها، از تفکر در گستردگی گياهان، حيوان‌ها و انسان‌ها، از تفکر در شگفتی‌های اقیانوس‌ها، دریاها، خاک‌ها و کوه‌ها، از تفکر در بزرگی خورشيد و ماه و ارتباط میان اين دو در پدید آمدن شب و روز و فصول گوناگون. 📚 منبع: کتاب «معنای بندگی» تألیف آیت الله حاج شیخ محمّدجواد فاضل لنکرانی 🔸جهت تهیّه اثر فوق می‌توانید روی عبارت (تهیه آثار با تخفیف ویژه) کلیک کنید یا به آدرس قم، نبش میدان معلّم، نمایشگاه و فروشگاه کتاب دفتر انتشارات مرکز فقهی ائمه اطهار علیهم‌السلام مراجعه نمایید. 🌐https://eitaa.com/joinchat/3949592944C0267770f28