#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل مولاجان[روحی لک الفداء] باز مرا در غمت، واقعه جانی است در دل زارم نگر، تا به چه حیرانی است دل که ز جان سیر گشت، خون جگر می‌خورد بر سر خوان غمت، باز به مهمانی است تا سر زلفین تو، کرد پریشان دلم هیچ نگویی بدو، کین چه پریشانی است؟ #وَامْنُنْ‌عَلَیْنَابِرِضَاهُ