جعفر بن عقیل بن ابی‌طالب از یاران امام حسین(ع) و نیز از شهدای کربلا در روز عاشورا است. نام مادرش را برخی ام‌ثغر و برخی ام‌البنین گزارش کرده‌اند. جعفر شوهر ام‌الحسن دختر امام علی(ع) بود. سن وی را هنگام شهادت ۲۳ سال گزارش کرده‌اند. مؤلف الفتوح، آورده که پس از عبدالله بن مسلم، جعفر بن عقیل بن ابی‌طالب، به میدان نبرد آمد. ابن شهرآشوب نیز در المناقب، آورده که جعفر بن عقیل، به میدان آمد، آن‌گاه، دو نفر و بنا به قولی، پانزده نفر جنگجو - از لشکر عمر سعد - را کشت. سپس بِشْر بْن سَوْط هَمْدَانِی، او را کشت. اما ابوالفرج اصفهانی در مقاتل الطالبین نقل کرده که جعفر به دست عروة بن عبدالله خثعمی، به شهادت رسید. و در تاریخ طبری آمده است که جعفر به دست بشر بن حوط همدانی کشته شد و همچنین طبری در جای دیگر از کتاب تاریخش به نقل از حمید بن مسلم ازدی، قاتل جعفر را عبدالله بن عزره خثعمی گزارش کرده که با تیر او را کشته است. در الفتوح نقل شده که جعفر بن عقیل، به میدان نبرد آمد در حالی که این رجز را می‌خواند: انا الغلام الابطحی الطالبی من معشر فی هاشم و غالب و نحن حقا سادة الذوائب هذا حسین سید الاطائب ترجمه: من، جوان ابطحی (مکی) و از نسل طالبم از خاندان هاشم و غالب و ما بی‌گمان، سرور بزرگان هستیم این، حسین است، سرور پاکیزگان الّلهُم‌صَلِ علی‌مُحمّد و آل‌مُحمّد ‌و‌عَجّل‌فرجهم 🥀🕊 @AyatZendegi_Quran @qaraat_rooz