مافئو پانتالئونی یک اقتصاددان ایتالیایی بود که دارای نفوذ بسیار زیادی در جامعه دانشگاهی به ویژه اقتصادی غرب داشت. تا آنجا که با یک تماس می‌توانست به بزرگترین اقتصاددانان تاریخ مثل کینز و والراس، بدون مدرک مرتبط در دانشگاه‌هایی مثل کیمبریج و لوزان به عنوان پرفسور اقتصاد، کرسی تدریس بدهد. از شاگردانش میتوان به ولفردو پارتو (خالق مفهوم کارایی پارتو) اشاره کرد. اصطلاح «نخبگان» در تحلیل‌های اجتماعی نیز توسط پارتو رواج پیدا کرد.
پانتالئونی و پیروانش (مانند دی مارکو و پارتو ) را می توان اجداد فکری نظریه انتخاب عمومی مدرن در نظر گرفت. در تعریف نظریه انتخاب عمومی آمده:
the use of economic tools to deal with traditional problems of political science
استفاده از ابزارهای اقتصادی برای مقابله با مشکلات رایج و سنتی علوم سیاسی.
اندیشمندان غربی به صراحت می‌گویند: تحلیل انتخاب عمومی ریشه در تحلیل تجربی و اثباتی (آنچه هست) دارد اما اغلب برای اهداف هنجاری (آنچه باید باشد) استفاده می‌شود.
در حقیقت این اعتراف بزرگی است مبنی بر اینکه اقتصاد سیاسی اصل است و علم اقتصاد (عموما با رویکرد ریاضی) ابزاری است برای رسیدن به اهداف سیاسی از پیش تعیین شده که طبعا بر مبنای ایدئولوژی خاصی نوشته می‌شود.
بنابراین ادعایی که گاهی شنیده شده و توسط برخی از استادان دانشگاه تکرار می‌شود مبنی بر ایدئولوژیک نبودن علم اقتصاد سخنی غلط است و حقیقت آن است که واژه علم برای پنهان کردن ایدئولوژی لیبرال‌سرمایه‌داری و جلوگیری از ورود ایدئولوژی‌های دیگر به این عرصه است.
🖋 @h_abasifar
🆔 @QasdWay رسانه‌اقتصادی‌قصد