قصه های شاهنامه
47.46M حجم رسانه بالاست
از کلید مشاهده در ایتا استفاده کنید
بدو گفت اریدون که رستم تویی بکشتی مرا خیره با بدخویی به هر گونه ای بودمت رهنمای نجنبید یک لحظه مهرت ز جای چو برخاست آواز کوس از درم بیامد پر از خون دو رخ مادرم همی جانش از رفتن من بخست یکی مهره بر بازوی من ببست مرا گفت این از پدر یادگار بدار و ببین تا کی آید به کار کنون کارگر شد که بیکار گشت پسر پیش چشم پدر خوار گشت مارا در ایتا دنبال کنید @qesehaye_shahname
186 مشاهده