از حضرت صادق عليه السّلام روايت شده است كه چون روز قيامت شود،منادى از ميان عرش ندا كند كه كجايند رجبيّون‌؟پس گروهى برخيزند كه نور روح‌هاى ايشان جميع محشر را روشن گرداند و تاج پادشاهى بر سر ايشان باشد كه مكلّل باشد تاج ايشان به مرواريد و ياقوت و با هريك از ايشان هزار ملك بوده باشد از جانب راست و هزار ملك از جانب چپ و همه او را ندا كنند كه گوارا باد تو را كرامت‌هاى حق تعالى،اى بنده‌ى خدا!پس خداوند رحمان ندا كند ايشان را كه اى بندگان و كنيزان من به عزّت و جلال خود سوگند ياد مى‌كنم كه شما را در مأواى نيكو ساكن گردانم و عطاهاى شما را بزرگ گردانم و عطا كنم به شما از بهشت غرف‌ها كه نهرها در زير آنها جارى باشد و هميشه در آن غرف‌ها باشيد و نيكو مزدى است مزد كاركنان از براى من؛بى‌آن‌كه بر شما واجب گردانم روزه داشتيد از براى من در ماهى كه حرمت آن را عظيم گردانيده بودم.و حقّ‌ او را واجب ساخته بودم اى ملائكه‌ى من!بندگان و كنيزان مرا داخل بهشت گردانيد.پس حضرت فرمود كه اين همه ثواب‌ها براى كسى است كه چيزى از ماه مبارك رجب را روزه بدارد اگرچه يك روز باشد،از اولش يا ميانش يا آخرش. نشانی : زاد المعاد , جلد 1 , صفحه 13 @Qhkarimeh ┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈