.این ایام که اقتصاد ترکیه با سر درحال سقوط است و نئولیبرال‌ها انگشت اتهام را به سمت دیکتاتوری اردوغان و فاصله گرفتن او از دموکراسی نشانه رفته‌اند بازخوانی مقاله اقتصاد بادکنکی ترکیه؛ سراب رشد و حباب توسعه که آبانماه ۱۳۹۱ در اوج تقدیس مدل ترکی توسط نئولیبرال‌های ایرانی منتشر شد، خالی از لطف نیستبرش‌هایی از مقاله؛ 🔸️رشد اقتصادی ترکیه در سال های اخیر یک رشد حبابی و تک بعدی است که در نتیجه سرمایه گذاری مستقیم خارجی حاصل شده است. 🔸️از آنجائیکه این رشد اقتصادی با تکیه بر سرمایه خارجی و نه تولید داخلی رخ داده، باعث رشد سرسام آور بدهی خارجی ترکیه شده و آن را به بدهکار ترین کشور منطقه تبدیل کرده است. 🔸️رشد متکی بر سرمایه خارجی هرچند باعث افزایش توان خرید، ارتقای سطح رفاه عمومی و کاهش نرخ بیکاری در ترکیه شده، اما علاوه بر افزایش بدهی خارجی، این کشور را دچار کسری حساب جاری کم سابقه ای کرده و هم اکنون ترکیه منفی ترین موازنه حساب جاری را در بین کشورهای منطقه و جهان(قبل از آمریکا) دارد. 🔸️سرمایه گذاری خارجی عمدتا با هدف سودآوری برای سرمایه گذار صورت می گیرد و تجربه تاریخی نشان می دهد این سرمایه ها نه تنها زیرساخت های کشور میزبان را تقویت نمی کند،‌بلکه با حذف تدریجی بنگاه های اقتصادی داخلی از گردونه رقابت، در دراز مدت به تضعیف زیرساخت های اقتصادی کشور میزبان می انجامد...👇