در برخی روایات آمده که اگر کسی فلان کار را انجام دهد، بهشت بر او واجب می شود. معنای این سخن چیست؟ ✍️پاسخ 1⃣به استناد روایات، اگر کسی فرد گرسنه و تشنه ای را سیر کند، بهشت بر او واجب می شود(محاسن، ص390). اگر کسی از آبروی برادر مسلمانش دفاع کند، بهشت بر او واجب است.(جعفریات، ص198) کسی که یکسال در شهری اذان بگوید، بهشت بر او واجب می شود(من لایحضره الفقیه، ج1، ص285) کسی که به زیارت حضرت معصومه (س) رود، بهشت برای اوست.(کامل الزیارات، ص324) 2⃣در یک نگاه کلی، هر طاعتی ـ مانند نماز، روزه، حج و ... ـ که انسان انجام دهد، مستحق ورود به بهشت می شود. از سوی دیگر، روشن است که انجام یک عمل عبادی بدون قید و شرط، انسان را به طور مطلق در بهشت ماندگار نمیکند. برای نمونه، کسی که روزه بگیرد، ولی گناهان فراوانی نیز انجام دهد، نمی تواند انتظار داشته باشد که صرف روزه گرفتن، او را وارد بهشت می کند. 3⃣معنای روایات یادشده نیز چیزی بیش از این نیست که این کارها، موجب استحقاق فرد برای ورود به بهشت می شود، ولی ارتکاب گناهان می تواند اثر این کارها را از میان بردارد. 4⃣در عین حال، دلیل به‌کارگیری تعبیر «وجوب بهشت»، گاه می‌تواند برای نشان دادن اهمیت کارهایی باشد که مردم آنها را چندان مهم نمی‌دانند. #وجوب_بهشت #بهشت 🔰بیانات استاد دکتر محمدحسین فاریاب دکترای کلام اسلامی ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯