2⃣ بسم الله الرحمن الرحیم حضرت امام (ره) می فرمایند: اگر دانشگاه اصلاح شود مملکت اصلاح می شود. این فرمایش امام به عنوان یک شاه کلیدی است برای حل مسائل و مشکلات جامعه، و متاسفانه دشمن این مطلب را خوب فهمیده و روی آن سرمایه گذذاری نموده است. یکی از مسائل مهمی که سالهاست در دانشگاه های ما مورد کم توجهی و بی مهری قرار گرفته کرسی های آزاد اندیشی است که یکی از راه های بیان دغدغه های دانشجویان در زمینه های مختلف است و متاسفانه یک نگاه حد اقلی و رفع تکلیفانه به این مساله شده و هدف اصلی از برگزاری آن محقق نشده است شاهد برآن همین اتفاقات اخیر در سطح جامعه و برخی دانشگاه های مهم کشور است. یکی از دغدغه های ما در دانشگاه ، به عنوان یک مرکز علمی ، نگاه علمی و عالمانه به مسائل است.در برخی مواقع دانشجویان ما و اساتید ما جایگاهشان را در دانشگاه به فراموشی می سپارند و در پازل دشمن بازی میکنند که این ضربه به جایگاه علم و علم آموزی در دانشگاه ها می زند و چهره دانشجو و دانشگاه را در جامعه مخدوش می شازد. بطور مثال یکی از مباحثی که در دانشگاهها مورد بحث و انتقاد قرار می گیرد مسائل سیاسی روز است که گاهی مسائل علمی را هم مستقیم یا غیر مستقیم تحت تاثیر قرار می دهد. اما آنچه که در این زمینه باید مورد توجه قرار بگیرد این است که دانشگاه و دانشجو سیاست زده نشوند همانطور که رهبر عزیزمان این حکیم و عالم فرزانه انقلاب، نهی فرمودند دانشجویان را از سیاست زدگی در مسائل سیاسی. متاسفانه این سیاست زدگی را ما در برخی از دانشگاههای بزرگ کشور شاهدیم که این امر گاهی ایجاد شبهه می کند و اگر بصیرت کافی نباشد مرز حق وباطل گاها جابجا می شوند و اینجاست که جایگاه کرسی های آزاد اندیشی خودش را نشان می دهد و این سنگر در دانشگاهای ما به درستی حفظ نشده است نکته دیگری که قابل ذکر است نوع ادبیات ما در این کرسی هاست در این گفتگوهاست که در برخی موارد از عالمانه بودن به سمت مجادله بودن می رود و باعث می شود طرف مقابل ما موضع لجوجانه به خود بگیرد و این کار را برای اثبات حق سختر می کند. گاهی بجای اثبات حق، در پی اثبات خودمانیم اینجاست که کار خراب میشود چرا که طیف بسیاری که در مقابل حق جبهه می گیرند نسبت به حق جهل دارند و دشمن از این مسال سوء استفاده کرده و آنها را مقابل حق قرار می دهد. از آن طرف برخورد نامناسب ادبیات نامناسب جاهل را تبدیل به معاند می کند و وقتی پای عناد در میان باشد سخن ولی خدا هم اثرگذار نخواهد بود. درمقابل افراد جاهل به حق چه خوب است از دید آنها به مسائل نگاه کنیم تا بهتر بتوانیم دستگیری کنیم و حق را بهتر معرفی کنیم همانگونه که حضرت ابراهیم علیه السلام در برخورد با ستاره پرستان و ماه و خورشید پرستان عمل نمود حضرت ابتدا آنها را همراهی کرد و بعد بابیان اشکالات عقیده آنها، راه هدایت را بر آنها گشود. این شیوه قرآنی خیلی می تواند ما را در تبین حق کمک کند و منحرفان از حق را به راه راست هدایت نماید. ان شاءالله