«نکاتی از آیات صفحۀ ۴۵۶ قرآن کریم»
💠
احترام به قانون
راه تخفيف كيفرها را بايد از خداوند فراگيريم. «خذ بيدك ضغثاً» و حتّى حسن سابقه و فداكارى و از خاندان نبوّت بودن، مانع عمل به قانون نيست. «فاضرب به و لا تحنث» و در شرايط سخت، به سراغ حل مسأله برويد ولى قانون شكنى نكنيد. «فاضرب به ولا تحنث» و حرمت عهد و سوگند را حفظ كنيم. «لا تحنث»
انابه و تضرع به درگاه خداوند، سرچشمۀ صبر است. «صابراً - انّه اوّاب» و هرچند که صبر تلخ است، وليكن عاقبت ميوۀ شيرين دهد. «وهبنا له - وجدناه صابراً» و تنها خردمندان از فراز و نشيب ها، درس عبرت مى گيرند. «ذكرى لاولى الالباب»
💠
عبوديّت؛ سرچشمۀ همۀ كمالات پيامبران
رهبر بايد داراى قدرت و بصيرت باشد. «اولى الايدى والابصار» و سرچشمۀ همۀ كمالات پيامبران، عبوديّت است. («عبادنا» قبل از كمالات ديگر ذكر شده است). و نشانۀ لطف خاص خداوند به بنده اش آن است كه او همواره ياد قيامت باشد. «اخلصناهم... ذكرى الدّار» پس آخرت انديشى و دورى از دنياطلبى از خصوصيات رهبران الهى است. «انا اخلصناهم بخالصة ذكرى الدّار» و ياد قيامت، مايه نزديك شدن انسان به اخلاص است. «اخلصناهم... ذكرى الدّار» زیرا آخرت انديشى به انسان بصيرت مى دهد. «اولى الا يدى والابصار... انا اخلصناهم...»
همچنین بالاترين ارزش، آبرو داشتن نزد خداست. «عندنا لمن المصطفين» و كسى كه بندۀ خالص و نيك خدا باشد، خداوند نام او را گرامى مى دارد. (شما به فكر نام نيك نباشيد) «واذكر - واذكر...» و يكى از راه هاى دعوت به خير، تجليل از اهل خير است. «واذكر...»
✍
روابطعمومی قرآن دلان
🔹
@qurandelan