«نکاتی از صفحۀ ۵۶۱ قرآن کریم» 💠 توبۀ نصوح در توبه نصوح مواردى است، از قبيل: پشيمانى، استغفار، ترك گناه و تصميم بر ترك در آينده، ترس از پذيرفته نشدن، و ... زیرا اگر مغرور شويم و بگوييم كه توبه ما صددرصد پذيرفته مى شود، راه را براى انجام يا تكرار خلاف هموار كرده ايم و لذا ضمن اميدوار بودن، نبايد صددرصد مطمئن باشيم:«عَسى ربّكم ان يكفّر عنكم سيّئاتكم» و درآيه ۳۱سوره نورمى فرمايد: «توبوا الى اللّه جمعيا ايّها المؤمنون لعلكم تفلحون» توبه كنيد، شايد رستگار شويد. در آيات قبل سخن از پيشگيرى بود، «قوا انفسكم و اهليكم نارا» در اين آيه، سخن از درمان است كه اگر نتوانستيد خود را حفظ كنيد و گرفتار گناه شديد، راه توبه باز است و نبايد اميد شما به يأس تبديل شود. «توبوا الى اللّه... عَسى ربّكم» در دنيا و آخرت، پيامبر و مؤمنان عزيزند: در دنيا: «و للّه العزّة و لرسوله و للمؤمنين»(منافقون،۸) عزّت مخصوص خدا و رسول و مؤمنان است. در آخرت: «يوم لا يخزى اللّه النّبىّ و الّذين آمنوا معه» روزى كه خداوند، پيامبر و يارانش را ذليل نمى كند. (بلكه خذلان و رسوايى، مخصوص كافران است.) همراهان پيامبر در قيامت، «آمنوا معه» همان كسانى هستند كه در دنيا با مال و جان خود جهاد مى كردند و نسبت به كفّار شديد و نسبت به مؤمنان رحيم بودند. «و الّذين آمنوا معه جاهدوا باموالهم و انفسهم»(توبه،۸۸)، «و الّذين معه اشداء على الكفّار رحماء بينهم»(فتح،۲۹) دعا و درخواست از خداوند، هميشه نقش دارد: چه در دنيا: «اهدنا الصراط المستقيم» و چه در قيامت: «اتمم لنا نورنا» ✍ روابط‌عمومی قرآن دلان ┄┅┅┅❅ 🇮🇷 ❅┅┅┅┄ 🆔 @QuranDelan ┄┅┅┅❅ 🇮🇷 ❅┅┅┅┄